Partners in Crime

Chapter 28: Where do broken hearts go? </3

* Siney’s POV *

Mag to-two weeks na simula nung umuwi ako from Palawan. Nothing good happens in me except the fact na naging regular na ko sa trabaho as an Editorial Assistant and I’ve been working 8 hours per day since last week. Enrollment na din namin at saimula na ng 2nd sem next week.

Madalas na rin kami mag kita at mag date ni Jacob. And I find it unfair dahil kahit siya ang madalas kong kasama, si Caleb parin ang nasa isip ko. I hate it! No calls and even a text from him. I was so stupid dahil nag hihintay ako sa presence nya, na baka mag apologize sya sakin one day.

Feeling ko nga tumataba na ko dahil sa halos araw araw akong umiinom kung saan saan. I’m a certified alcoholic.

Anyway kasama ko si Jacob ngayon, nandito na pala kami sa tapat ng condo ko. We had dinner together. There’s still a part of me na mahal parin sya pero dahil na lang din siguro sa tagal ng pinag samahan namin. Pero ayoko na syang paasahin pa. It would be better kung hindi na muna ako mainvolved sa kahit anong relationships with men.

“Thanks for the dinner.”Matipid kong sagot at ngumiti na lang sa kanya. He gave me a quick kiss on my cheeks.

“I’ll see you tomorrow?”Which is hindi ako sigurado. Lately I’m trying na lumayo sa kanya pero ayokong ipahalata na iniiwasan sya. Guilty na guilty na ko lalo dahil the more na nag kikita kami, mas nakikita kong umaasa sya.

“I’m not sure.”Nag aalangan kong sagot

“C’mon Sid, Lagi na lang yan ang sagot mo. Kailan ka ba o-Oo sakin?”halata ko ang disappointments at pagkairita sa mukha nya.

“I’m sorry Jacob. I think we should stop seeing each other. What I mean is, Hindi na lang siguro ganito kadalas.”Napapikit ako matapos bigkasin ang mga salitang yun. I guess 75% pa lang ako nakakamove on sakanya. Panahon naman para sarili ko lang ang isipin ko at hindi alin man sa kanilang dalawa ni Caleb.

“Is this really over?” May mga ilang namumuong luha akong nakita sakanya. Si Caleb na ang laman ng puso ko. At nasasaktan ako ngayon dahil sa kanya.

“We can just be friends? Alam mo na, kung san tayo nag simula”Hindi ako sigurado dun dahil alam kong mukhang hindi naman siya papayag.

I heard an annoying smirk from him.

“So naka move-on ka na sakin? Right!”Napakunot noo lang ako sa kanya at hindi nag salita.

“The last time na nakikipag kaibigan ako as an excuse para mas mapalapit sayo. You told me that magiging friends lang tayo kapag naka move-on ka na.”Mas lalo akong hindi nakapag salita. Oo nga pala at nakapag bitaw anko ng ganung salita sa kanya noon.

“Jacob—“

 

“It’s him right?”Oo nasaktan nya ko. Pero ayoko din naman na saktan sya o kahit gantihan siya. Siguro noon, nung babago palang kami nag hiwalay, naisip ko talaga yun. Tuluyan na kong nwalan ng isasagot sa kanya.