Buyuk bahceli bir villanin onunde durdugumuzda gozlerimi portlesmis Ceme bakiyordum. "Iste geldik" arabayi durdurdugunda inip kapimi acmisti. Sonra yurumeye basladiginda onu takip ediyordum. Hizmetcilerden biri kapiyi acti. Sonra esmer uzun boylu bir adam kocaman gulumsedi. "Hosgeldin" gulumseyerek "Hosbulduk" dedim. Elini opmek icin yoneldigimde Cem gulmeye basladi "Ne yapiyorsun yaren" ona ne var bunda dercesine bakip adamin elini optugumde adam hic garipsememisti. Sonra Cem bir anda beni kucagina aldi. "Heey birak beni" ust kata ciktigimizda bir odaya girip beni biraktiginda icerideki esyalarin guzelligi dikkatimi cekmisti. Hizmetcilerden biri odaya surekli yiyecek bir seyler getirip gidiyordu. En sonunda Cem geldiginde konusmaya basladi. "Iste ben burada yasiyorum guzellik. Beni boyle de kabul edecek misin? Benimle her seye var misin?" gulumsedim "Ben seni her halinle kabul edebilirim" simsiki sarildigimizda nefes alamadim resmen. Biraz daha oturduk sonra sahile gittik. Denizin kokusu bile insana huzur vermeye yetiyordu resmen. Hele ki sevdigin insana denize karsi sarilmak. O iki cezbedici kokuyu icine cekmek.. Tarif edilemez bir duyguydu. Uzun suredir boylesine huzurlu hissetmemistim.
Ellerimi avuclarinin arasina aldi. "Minicik ellerin var bundan sonra sen benim minigimsin" Sarildim. Optum. Doya doya kokusunu icime cektim. Cok mutluydum. Onunla mutlulugu bulmustum resmen. Iyi ki vardi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Unutkanlığın Alışkanlığı
Short StoryEn ufak bir unutkanlıgın devamlı hatırlatmalara nedendir bazen.. Ve kalp öyle bencildir ki sadece sahip oldugu kisiyi düşündürür sana..
