Özel Numara

74 2 0
                                    

  Facebooka uzun suredir girmiyordum. Nasilsa soran eden yoktu. Bildirimlere bakarken bir arkadaslik istegi gordum "Furkan Kaya" Boyle birini tanimiyordum. Ama fotograf bir yerlerden tanidik geliyordu. Neyse kabul ettim.

Bir kac saat sonra mesaj geldi:
"Merhaba" klasik erkek iste. Biraz gec cevap verdim. Malum kiz tarafi biraz agirdan satmak lazim sonra simariyorlar.
"Sanada merhaba ama taniyamadim?"
"Ben seni taniyorum" Ya hadi ordan pis yalanci nerden taniyacaksin sen benii. Cevap vermedim. Cok onemsiyorsa mesaj atardi zaten

Aksama Cansu geldi. Cansu sarısın mavi gözlü kilolu bir kizdi. Kendine cok guvenir, vurdum duymaz takılırdı. Babasi o cok kucukken vefat etmisti. Anneannesiyle yasiyordu.

Oturduk baya konustuk cunku Cansu demek dedikodu demekti. Cansu demek erkekler demekti. Ne zaman bir araya gelsek Cansunun sevgililerini cekistirir kahve icerdik. Tam yemek yiyecektik ki telefonum caldı. Cansu heyecanli bir sekilde: "Vaaay özel numaraa ariyor" dedi "Hadi ya" dedim umursamaz bir sekilde sonra telefonu tam masaya koyuyordum ki Cansunun telefonu acmasiyla kulagima goturmesi bir oldu. "Efendim" diyebildim sadece. Karsi ses heyecanliydi. "Alo yaren merhaba ya ben sana cok fena asik oldum tutuldum kizim fena sekilde.." lafini kestim "kesin oyledir" deyip yuzune kapattim. Cansu merakla bana bakiyordu "Onemli degil ya" dedim ki telefon takrar caldi. Actigimda sesi duzelmis gibiydi. Daha ciddi ve daha etkileyiciydi bu defa "Yuzume kapatsaydin" dedi "Oyle yaptim zaten" dedim "Yaren ben ciddiyim seni gordum ve cok begendim simdide sesine asik oldum ya ben sana asik oldum yaren" Ne asık olmasi hoppalaa bu nerden cikti ki simdi? Hic ciddiye almadim tabi kapattim defalarca aradi tersledim. Dalga geciyordu belliki. Ben kapattikca israrla ariyordu. Haliyle merak etmistim kim oldugunu. En sonunda bir numaradan mesaj geldi:
Merhaba yaren. Ben su gizli hayranın furkan. Seninle dalga gectigimi sakin dusunme. Bana bir sans verirsen seni tanimayi cok isterim..:)

Furkan beni facebooktan ekleyen cocuktu. Iyide bu cocuk benim numarami nerden bulmustu? Hizlica cocugun profiline girdim. Yeni bir durum veya fotograf yoktu. Tipinide merak ediyordum. Fotograflari pek duzgun degildi. Ve hic ortak arkadasimiz yoktu...

Neyse cok gecmeden mesaja cevap verdim:
"Kimsin sen? Numarami nerden buldun"

Direk konuya girmem kaba olsa da ogrenmeliydim. Ben merakli bir kizdim. Heleki boyle gizli kapakli seyleri cok merak ederdim.

"Soyleyemem"

Soyleyemezmismismis. Yok oyle bir dunya. Ogrenicektim kararliydim. Bu yuzden sert davranmam en iyisiydi.

"Dalga gecicek baska birini bul. seninle isim olmaz." Cok gecmeden cevap geldi
"Bir yer soyle gelicem. Ve soylediklerimde ne kadar ciddi oldugumu o zaman anlarsin!" Saat gecenin ücüydü. Bu cocuk delirmis olmaliydi. Zaten duzgunu beni bulmaz ki.
"Sacmaladiginin farkindamisin? Ben yatiyorum" Yarin okulum vardi ve bir an once uyusam iyi olucakti...

Unutkanlığın AlışkanlığıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin