Unutkanlığın Alışkanlığı

Annem

Alarmin sesiyle uyanmistim. Yeni bir is gunu. Saclarimi yaptim, birazda makyaj yapip evden ciktim. Is yerine geldigimde Cem ordaydi. Gormezden geldim. Kahvaltimi yapmak icin ust kata ciktigimda yanima oturdu. "Gunaydinn" cok keyifli bir sesi vardi. Fazla mutlu gorunuyordu. "Seninle konusmamaliymisim, senden uzak durmaliymisim oyle soylediler" Basimi one egiyordum cunku yuzumdeki cizigi gormesini istemiyordum ki eliyle yuzumu kendine cevirdiginde sinirlenmisti "Bunu yasli adammi yapti?" yuzumun her bir kismini inceliyordu. Cevap vermedigimde "Yaren sana diyorum kim yapti bunu? Yasli adam mi?" fazla sinirliydi evet anlaminda kafami salladigimda bir anda yanimdan kalkip gittiginde kahvaltima devam ettim. Aksam olmustu. Is yerinde de degildi.

Bu sirada ne annemden ne de babamdan haber alamiyordum. Halam da yurtdisina gitmisti. Beni surekli cagiriyordu ama gitmemekte kararliydim. Cansu tatil icin Bodrumdaydi. Eren le Muratta calisiyordu. Furkana gelince. Yaklasik bir haftadir mesaj atip ariyordu ama hicbirine cevap vermiyordum. Zor zamanlarimda yanimda olmadi. Simdide ona ihtiyacim yoktu.

Isten cikip eve geldigimde bir seyler atistirip koltuga uzandim. Televizyonu actigimda haberlerle karsilastim. Haber izlemeyi de hic sevmem. Olumler, kazalar, katiller. Hep kotu olaylari sunmalari insanin moralini bozuyordu. Bense fazla duygusal oldugum icin gelemezdim oyle seylere. Televizyondaki habere gozum takilmisti. Almanya - Izmir ucagi dusmustu. Onlarca olu vardi. Olenlerin isimleri tek tek sayilmaya baslandiginda oldugum yerde kasilip kalmistim. Annem! Nasil yani benim annem. Onun Almanya Izmir ucaginda ne isi vardi? Almanyadaymis demek. Izmire beni gormeye mi geliyordu? Aklimda onlarca soru. Beni neden hic aramamisti. Hic mi ozlememisti. O benim oz annemdi. Beni aylarca icinde tasimisti. Buyudugumu her an hissetmisti. 270 gun boyunca icindeydim onun. Belkide daha fazla. Sonra binbir zorlukla dogurmustu beni. Surekli basimda durdu. Her agladigimda sarildi bana. Benim her aglayisim paramparca etti onu. Icinden bir parcaydim sonucta. Onun sayesinde vardim. Kendinden cok bana dikkat ederdi. En cok beni dusunurdu. Peki ya sonra? Bir kizinin oldugunu unutmus gibiydi. Bunu hakedicek ne yapmistim? Simdiyse onun olum haberini duymak. Hep dusunmusumdur acaba annem olurse ne yaparim diye. Ya da annem nasil olucek acaba onun olum haberini nasil nerede kimden duyucam diye. Babamdan belki halamdan. Ama hic tanimadigim bir sesten duymak. Televizyondan ogrenmek.. Sanki baskasinin annesiymis gibi. Sanki bir yabanciymis gibi. Icim yaniyordu. Nefesim kesilmisti. Sanki biri tum vucuduma igneler batiriyor gibiydi. Aglamaya basladigimda oldugum yere yigilmistim. Tek yapabildigim annemin odasindan yastigini alip ona sarilmakti. Birinin yastigi onun en dogal kokusunu barindiriyordu. Ve annemin kokusu.. Onu oyle ozlemisim ki. Simdi beni tamamen birakip gitmisti iste. Ne evliligimi gorecekti ne mezuniyetimi, ne cocuklarimi gorecekti ne esimi.. Hayatimin en onemli gunlerinde olmayacakti..