Annemin babamla aylar once bosandigini ogrendigimde soka ugramistim. Demekki aldatma olayi cok uzun suredir vardi ve babam bunu bilmesine ragmen susmustu. Bana hicbir sekilde belli etmemelerine sasiyordum.
Halam bize yerleseli 1 ay olmustu. Ve ben bu 1 ayda, her seyin dogrusunu ogrenmistim. Babam hapishanedeydi. Dovdugu adam olmustu zaten kalp hastasiymis ve babam yaklasik 20 sene yoktu. Bunu ogrendigim an kasilip kalmisim. Bir hafta kadar Hastanede yattim. Furkan ne ariyor ne soruyordu. Hicbir sekilde benimde ondan haberim yoktu.
Halamin esi ise artik onu yaninda istiyordu ve halam donucekti. O yokken calisip para kazanmaliydim. Bir is buldum. Alsancakta cafede calisacaktim.
Yaklasik bir hafta olmustu cabuk alismistim. Komilik ne kadar yorsa da mecburdum. Sonra "o" geldi. Esmer uzun boylu fazla yakisikliydi. Umursamaz davranmaya calisiyordum ki bugun yaklasik 5 bardak 4 tabak kirdim. Umursamaz halim bu gerisini siz dusunun.
"Sen yenisin galiba" cok etkileyici bir sesti arkami dondugumde goz goze geldik. Onaylarcasina kafami salladigimda mudurun bize dogru yaklasigini gorunce ise koyuldum.
Ismini bile bilmiyordum ama beni cok etkilemisti. Arada goz goze geliyorduk ama ben gozlerimi kaciriyordum hep. Belli etmemeliydim cunku buna gerek yoktu. Su an o kadar sikintinin icindeyken hayatima yeni birini alamazdim. Buna ihtiyacim da yoktu.
Cikis saatim yaklastiginda masalari siliyordum ki "Adin ne senin?" yine o ses. Duymamazliktan geldigimde "Heey musmula suratli sana diyorum" uzunca bir kahkaha attiginda arkami dondum aniden sustu. "Isine bak" cok ciddiydim. "Heey soyledigime mi bozuldun yoksa" Aldiris etmeden soyunma odasina gittim. Onunla ugrasacak halim yoktu. Giyindim tam cikiyordum ki onu karsimda gorunce sasirdim. "Neden sasirdin bu kadar" guluyordu. Sustum ve yurumeye devam ettim. Kimseyle muhattap olmak istemiyordum. Onumu kestiginde "Cekilirmisin onumden" dedim. Sasirdi "Memnun oldum musmula suratli" guluyordu "Bende yaren memnun oldum" bozulmustu. Hemde fazlasiyla. Is yerinden ciktigimda pesimden geldi. "Nerede oturuyorsun" merakla sordugunda "Ne yapacaksin" diyebildim. Onunla konusurken heyecanlaniyordum. Duygularimi bastirmaya calistim. "Aa sana da bir sey sorulmuyor be hemen tersliyorsun. Merak ettim iste" cok uzatmadan nerede oturdugumu soyledim. Kisa ve net cevaplar veriyordum. Biraz sohpett ettik. O benim ismimi biliyordu. Zaten is kiyafetimin yakasinda da yaziyordu. Ama ben hala ogrenememistim. Ne kadar merak etsemde sormadim. Duraga geldigimizde telefonu caldi. Arayan her ne dediyse gitmesi gerektigini anladim. "Uzgunum Yaren gitmeliyim" sorun yok anlaminda gulumsedim. O gittiginde siyah bir araba onumde durdu. Aldiris etmedim ta ki arabanin icinden siyah takim elbiseli adamlar cikip beni zorla arabaya bindirene kadar.
Gozlerimi actigimda rutubet kokan bir yerdeydim. Yuksek tavanli fabrika gibi bir yer. Duvardan baska bir sey yoktu. Bense plastik bir sandalyede ellerim ve ayaklarim bagli oturuyordum. Karsimda tahtadan bir masa vardi. Ve masaya kafasini koyup uyuyan bir adam. "Birakin beni" diye bagirdigimda adam uyanmisti. "Sus uyuyorum" kafasini yine masaya koyup uyumaya devam edecekken "Sana diyorum birak beni buna hakkin yok" kafasini kaldirip gulmeye basladi "Bilyormusun kucuk hanim seninde boyundan buyuk islere kalkismaya hakkin yok" hala anlamiyordum ne yapmisim ki ben?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Unutkanlığın Alışkanlığı
ContoEn ufak bir unutkanlıgın devamlı hatırlatmalara nedendir bazen.. Ve kalp öyle bencildir ki sadece sahip oldugu kisiyi düşündürür sana..