Hey! Adamım

Sinem'e ihtiyacım var

Acaba başından beri söylediklerimi duymuş muydu?Umarım duymuştur çünkü bir daha aynılarını söyleyebilir miyim bilmiyorum.Ama o tekrerdan konuşmadı ama elimi sıkıca tutmaya devam ediyordu.Bu hoşuma gidiyordu.Elleri sıcak ve yumuşaktı ve de  güvende hissettiriyordu.Telefonum çalmaya başladı boş olan elimle telefona baktım.Arayan Sinemdi,doğruya yanıma gelecekti.Telefonu açtım."Alo" "Ben geldim,kapıyı açsa çalıyorum çalıyorum ama açan yok." "Sinem şu an evde değiliz." "Bir şey mi oldu?" "Önemli bir şey değil yarın seninle Mola Cafe'de buluşalım.Sanırım bu gün evde olmayacağım." "Tamam bir şey olursa beni ara."Cevap vermedim ve kapattım.Nedense  içimden bir ses olanların suçlusunun Sinem olduğunu söylüyordu.Bu Sina bayıldığı için değildi.Biliyorum çünkü onları gördüğümden beri kendimi Sina'nın suçsuz olmadığına inandırmaya çalışıyordum.

Sina birden gözlerini açtı.Saat bire falan geliyordu ve ben hala o saate kadar Sina'yı izliyordum."Zeynep." "E efendim." "Yanıma gel." "Yanındayım zaten."Yutkundu uykusuzluktan zor konuşuyor olmalıydı."Hayır yanıma gel ve yat." "Ne?Hastanede böyle bir şey yapmamı mı bekliyorsun?"Kafasını salladı"Seni o rahatsız sandalyede uyutamam hem senin yüzünden burdayım." "Ne  benim yüzümden mi?" "Evet senin yüzünden senin aşkından oldu bunlar."Alaycı bir şekilde güldüm."Aşk mı?Ne zamandan beri insanlar aşık olduğuna yalan söylüyor.Hem ben mi sana uyuma dedim." "Ya! Zeynep hemen yanıma yatar mısın?Ben hasta bir insanım bana biraz daha iyi davranamaz mısın?"  "Tamam tamam sus.Hastahane kurallarını çiğnediğimizi biliyorsun değil mi?" "Yemişim kuralını."Bir yandan da bana yardım ediyordu.Ve bir anda kafam onun omzu ve başı arasındaki yerini almıştı ve bedenim ona yapışıktı.Alnıma bir öpücük kondurdu."Seni seviyorum."Ellerimi beline doladım."Keke aynısını bende söyleyebilseydim."Önceden  söyledin ya zaten.""Söylediklerimin hepsini duysun mu?" "Ne kadar üzgün olduğunu söylediğinden sonrasını duydum"Cevap vermedim sadece beline biraz daha sıkı sarıldım."Yarın Sinemle buluşmana bende gelicem." Kafamı ona doğru kaldırdım."Konuşmaları duydun mu?"Kafasını salladı."Biz de seni uyuyor zannediyoruz."Güldü ve alnımı öptü."Sinem'i özleğiğin için mi geliyorsun?"sözlerimle onu iğnelemeye çalışıyordum ama o hala konuşmalarındaki soğukluğu koruyordu."Hayır olanları yalnız anlatmam biraz zor olucak gibi.Bu yüzden Sinem'e ihtiyacım var."Kollarımı belinden çektim.Demek hala Sinem'e ihtiyacı vardı.Böyle yüzsüz bir insanla yanyana yattığıma inanamıyordum ama bir tarafımda onun yanında kalmam için beni zorluyordu.