İkinizden de özür dilerim

1.9K 101 0
                                    

Cafe'ye girdik Sinem bizden önce gelmişti bizi görünce ayağa kalktı.Yanına gittik el sıkıştık ve oturduk.Normalde olsa sarılırdım ama şu anda yapmak istediğim son şeydi.Gülümsedi ama içten değildi."Sina'nında geleceğini söylemedin."Bende yapmacık bir şekilde gülümsedim."Bir sorun olmaz heralde,zaten siz ikiniz oldukça sık görüşüyorsunuz." Kafasını salladı."Bak,Zeynep hiçbir şey bildiğin gibi değil biz o gün senin doğum günün için ne yapacağımızı konuşmak için  buluşmuştuk.Alaycı bir şekilde güldüm."Senin karşında çocuk mu var?Bize geldiğin son gün benden çok mutfakta Sina'nın yanında durdun." "Ben o zaman telefonla konuşuyordum." "Sinem yalan söylemeyi kes.Telefonu benim yanımdada konuşabilirdin.Önemli bir konuşma olsaydı zaten dışarıda konuşurdun." "Bütün bu suçlamalarının nedeni bir telefon konuşması mı yani?" Hayır tüm bu suçlamaların nedeni senin benim kocamın sürekli etrafında olman." Sina birden elini masaya vurdu."Kızlar buraya konuşmaya geldik.İnsanlar bize bakıyor lütfen."Gerçekten insanlar bize bakıyordu farkında olmadan birbirimize bağırıyorduk.Biz susmuşken fırsattan istifade garson sipariş için gelmişti.Sina'da üç kahve söyleyip garsonu yanımızdan gönderdi.

"Sinem Zeynep'e herşeyi anlat  benide onuda sen bu işin içine soktun." "Sina?Ne diyosun."Sesinden ne kadar sinirli olduğu belliydi."Anlat ona."Sinem kafasını kaşıdı."Ne anlatıyım?" "Mesela sırf ondan kurtulmak için benimle evlenmeye zorlamandan başlaya bilirsin."Sinem şaşırmışa benziyordu."Sinem Sina ne demek istiyor?" "Ben ben neyden bahsettiğini bilmiyorum."  "Sen gayet iyi biliyorsun ve ben ilk kez bir kadına vurmadan önce anlatmaya başlasan iyi olur.

Sessizlik olmuştu.Sinem derin bir nefes aldı anlatmaya başlayacaktı sanırım."Şey..e ben üzgünüm."Yutkundu."Ben Zeynep senden kurtulmak için Sina'yla evlenmeye zorladım.Ve Sina'ya da seninle evlenmesi için para ve ev verdim." Söyledikleri karşısında dilim tutulmuştu sanki kelimeler ağzımdan zor çıkıyordu."N-ne?"Sinem kafasını kaldırmıyordu ama ağladığı belli oluyordu."Ben gerçekten üzgünüm.İkinizden de özür dilerim ama yapmak zorundaydım." "Neden yapmak zorundaydın?" Sinem kafasını kaldırdı gözündeki kıskançlığı görebiliyordum.Benim tanıdım Sinem kesinlikle bu değildi. "Çünkü aşıktım ve sen aşkımı elimden aldın."

Hey! AdamımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin