Mary Grace

Six

Six

December 31 rolled in and before I knew it, busy na kaming lahat sa pagsalubong ng bagong taon. Dito na nag-pasko si AJ at dito niya din balak ipagdiwang ang bagong taon.

Wala na akong sinabi pa sa kanya tungkol sa nangyari noong lasing siya. Mabuti na ring maibaon na naming dalawa sa limot ang gabing iyon. AJ is a good friend. Sayang naman kung magkakalamat lang.

"Kath!" Dumagundong ang boses ni Nilo sa kusina. Napaigtad kaagad ako. "Order 12, nasaan na?!" galit nitong asik sa akin.

Nataranta si Jason. Kaagad niyang inilapag sa tray ang blueberry cheesecake at ang kagagawa lang niyang strawberry milkshake. He shot me an apologetic look. I tap him on the shoulder to assure him that it's okay before I ran outside the kitchen and manuever between tables to reach our customer.

Hindi umimik ang babae nang humingi ako ng paumanhin sa pagkakalate ng order niya. Malamang ay nairita na ito sa kahihintay. Hindi na rin ako nagtagal at pumasok nang muli sa kusina para maghatid ng iba pang mga orders.

During times like this the cafe is very busy. Mas dumarami ang dumarayong turista sa Cape San Agustin. Dahil kulang kami sa staff ay sobrang nakakapagod ang mga ganitong araw.

"Hi Kath!" AJ greeted as he casually strode inside the cafe, a newspaper tucked under his arms. Malamang ay bumili ito sa batang naglalako kanina. Kung hindi sa radio ay sa pamamagitan kami ng diyaryo nakikibalita.

I smiled at him but it died down when I caught glimpse of the national news. Humigpit ang hawak ko sa tray habang pinagmamasdan ito ng ilang segundo. Sunod-sunod ang malalakas na tambol ng puso ko. Kaagad kong nilapitan si AJ.

"Ah, AJ..." I trailed off, not knowing what to say. "Can I... borrow the newspaper?"

Kumunot naman ang noo niya saglit bago niya tiningnan ang dyaryo. "Oh, sure."

Iniabot niya and diyaryo pero agad niya itong binawi bago ko pa man mahawakan. "Wait!" He exclaimed, his eyes widening.

"AJ—" pinilit kong kuhanin ang diyaryo mula sa kanya nang sigawan ulit ako ni Nilo.

"Katherine!" Napatingin pa ang ibang customers sa amin. Kaagad akong namula sa hiya. He shot me a warning look that says if I wouldn't get my ass on the kitchen, I'll lose my job by the morning.

Nanlalaki pa rin ang mga mata ni AJ habang nakatitig sa litrato ng article. His eyes hungrily scanned the information. Wala na akong nagawa. Tumingin siya sa akin, his face full of confusion. "Kath—"

"I'll talk to you later." With shoulders slumped, pumasok ulit ako sa kusina at nagtrabaho. Hindi ako nakapag-focus sa trabaho lalo pa't panaka-naka'y nagnanakaw ng tingin sa akin si AJ. I swallowed. Even Jason shot me a disapproving look. Sobrang abala na kasi ang lahat at wala pa ako sa sariling mag-serve ng mga customers.

Matiyagang naghintay si AJ sa labas ng cafe. Makailang ulit na niyang binasa ang artikulo sa pahayagan. Pagkatapos ay titingin ulit sa akin. When our break finally rolled in, kaagad ko siyang nilapitan.

He stared at me a little too long for my discomfort. Pinilig ko ang ulo at iniwas ang tingin sa kanya. I pulled the chair and sat down.

"So..." He said slowly. "You're Mary Grace?"

Dumako ulit ang tingin ko sa artikulong kakalimbag lamang kahapon. I quickly scanned the content, it says the same thing over the past two years. My family is still searching for me. But right now, my father raised the reward to 3 million kung sino mang makakapagturo ng kahit kinaroroonan ko man lang. I immediately felt guilty.