Faji

Kapitulli 59

"Alandra Rexha keni vizitor"- nje polic I ri u shfaq per te hapur qeline e paraburgimit ku ajo ndodhej e vetme

Kishin kaluar 4 ore qe kur e kishin futur aty. Mendja gati sa spo I ikte. Nuk dinte se cfare kishte ndodhur me te atin qe e kishte lene ne ate gjendje te keqe.

Personi me te cilin u perball nuk ishte aspak ai qe mendoi. Hezitoi te ecte per pak, por veten e mblodhi shpejt. Zuri vend perballe tij duke u ndeshur sy me sy.

"Ajo vdiq Alandra. E ke idene se cfare mund te ndodh pas kesaj?"

Ajo mohoi me koke duke ngritur supet.

"Igor do marre hak per te. Ti dhe im bir do ta paguani. Sado qe une te kujdesem per ty, kam frike. Ai eshte I papermbajtshem, do e gjej nje rruge"- shenja shqetesimi dukeshin ne syte e tij

"Kris vertete me do aq shume sa thua?"- e pyeti me dyshim

Ai kapi duart e saj dhe I puthi.
"Me shume se gjithcka. Per ty pranova te jetoja me Larisen qe nuk ka qene gruaja ime vecese ne letra"

"Seshte e vertete"- hoqi duart nga ai
"Si kujton ti se u krijua femija? Apo e beri me dike tjeter e ta ngjiti ty? Ta kesh aq afer dhe aq e bukur sa eshte ajo e mendja te mos punoj mbrapsht..."- rrotullonte syte per te mos u ndeshur me te dhe nje nenqeshje u krijua ne cepat e buzeve te saj

"Ti nuk di asgje. Nuk ke idene se cfare kam hequr une"

"Cfare do qe te kesh hequr e ke shfryre te ajo. Bere qejf dhe e le shtatzane. Nuk u kujtove me per te. Pastaj vjen te une te me vras djalin per te marr hak. A thua se kam une dhe im bir fajin?"- kerkoi syte e tij, ndaloi, nuk vazhdoi me kur pa lot ne syte e tij

"Fjalet e saj me vrane. Me bene te mendoja ndryshe. U rendova psikologjikisht dhe nuk arsyetova se cfare bera, isha I dehur"- u justifikua dhe me drejte, ashtu kishte ndodhur dhe pse Alandra nuk e besonte

"Cfare mesove? Cilat ishin ato fjale qe te vrane? Qe nena ime ka qene dashnorja e babit tend, qe ka shkaterruar prinderit e tu dhe une te shkaterrova familjen ty"- ia priti me sepate me ato fjale qe e bene Krisin ti ngecnin ne fyt

"Mos fol ashtu per nenen tende, kur nuk e di te verteten"- qene fjalet e para te dala prej tij qe as ai vete nuk e besoi se goja e tij I nxorri

"Pse? Cfare di ti qe sdi une? E di cfare as qe me plas fare per te. Babai im u be keq per faj te saj, pesoi nje krize ne zemer nga fjalet aq te rrepta te asaj te moshuares. Nuk di se cfare dreqin me ndodhur, pse askush nuk ka ardhur te me njoftoj se cfare eshte bere me te?"- qau dhe perpasi pembellet ne kofshet e saj, nje goditje qe I percelloi ato, por jo aq shume sa zemren e saj

Kris u cua nga karrigja dhe e perqafoi. Ajo qau ne supin e tij. Qau per gjithcka duke larguar per pak minuta merzitjen e te gjente qetesine ne krahet e mashkullit qe donte me gjithe zemer.

Ai nuk I tha asnje fjale. E dinte te verteten, por si do ia thoshte asaj. Nuk donte ta mbante me shpresa te rreme e me pas ta trondiste me goditjen qe do te merrte. Per te babai kishte nje vend te rendesishem, me shume se e ema, kur as ajo nuk e kishte pasur te lehte te jetonte, me shume kishte kaluar sfida. Historia po perseritej serish.

"Di gje per te?"- kerkoi duke pritur nje pergjigje te sinqerte

"Ai do te jete mire, eshte I forte"- e mori ne perqafim qe te mos kuptohej se fjale I dhimbnin, te mos kuptonte te kunderten ne syte e tij qe ishin te vetmet te cilat tregonin te verteten

"Ajo gruaja e moshuar eshte Dada ime. Ajo e terhoqi padine. Kam ardhur te te nxjerr"- foli per te shperqendruar vemendjen e saj nga pyetja qe ajo mezi priste ta bente

"Dada jote?"- pyeti e habitur
"Tani po qe u bashkuam ne. Vetem ne enderrat e mia"- foli me mosbesim

"Ti je e imja, vetem e imja. Bere gabim qe djalin qe e regjistrove ne emrin e Albit, por te pakten ishte dicka pa rendesi. Djali akoma nuk ka marre atesine, identitetin e tij"- entuziazmi e kishte kapur, syte I xixellonin, e verteta e tij, dashuria e tij qendronte para syve te tij dhe pranoi me krahe hapur qe te ishte e tij, qe te ndertonin jeten se bashku edhe nje here nga e para kur tashme nuk ishin vetem ata te dy. Djali I tyre ishte pjesetari I ri I familjes