Faji

Kapitulli 23

Nuk donte ta trembte. Kishte pare nji skene dje, heren tjeter do sigurohej qe ajo te mos ishte aty.

"Reine po pse ndodheshe ti atje? Kush ishte ai qe te kush marre? Pse me the qe dikush ishte perpjekur te te perdhunonte dhe Albi te kishte mbrojtur?"- pyeti I shqetesuar me syte e ngulur ne te sajat dhe me duart qe kishin mbeshtjellur fytyren e saj

"Dje kur ti po me puthje, mu kujtuan disa fragmente nga ajo nate, per kete arsye u bera keq dhe kerkova te flisja me Albin. Ai me tregoi te verteten se cfare kishte ndodhur ate nate"

"Albi te verteten? Ne cmenyre e zbulove? Ai sikur thuhej se te kishte perdhunuar"- pyeste I habitur

"Ne nje menyre ia nxorra te verteten, pasi I tregova fragmentet qe me ishin kujtuar"- fliste me zerin qe I dridhej, pasi nuk donte ti tregonte te verteten ne cmenyre e kishte arritur.
Ai po e shihte me dyshim dhe ajo u detyrua t'i jepte disa argumenta qe t'i besonte.
"Ne fillim nuk e pranoi, por me pas ... Ai donte te me bente presion, kujtonte se me nji rast te tille une mund te behesha gruaja e tij. Ti nuk do me pranoje me dhe do ndaheshe nga une"

"Do ta vras"- foli me mjell
"Mos harro te kam premtuar se do jem me ty dhe se ti do jesh e imja gjithmone. Mua nuk me interson nese je e virgjer apo jo, me interson ti, ti dhe vetem ti"- shtoi duke e puthur ndersa I tha ato fjale dhe e perqafoi forte sikur dikush te donte ta merrte dhe ai nuk donte ta leshonte.

"Vertete te interesoj une dhe jo virgjeria ime?"- pyeti ndersa ndodhej ne perqafimin e tij

"Po, vetem ti. Tere kete kohe nuk te kam bere timen se doja qe ti te me falje zemren tende dhe te me doje vertete kur ta beje me mua. Nuk doja te ishte nje akt, por doja te ishte hapi me I larte I lidhjes sone"

"Pse me sheh ashtu?"- nuk e kuptonte ate shikimin e tij teksa e shihte ne menyre te pafajshme

"Ke dhimbje?"- pyeti I shqetesuar dhe pse pergjigjen e saj e dinte mjaft mire

"Pak"- qe pergjigjja e saj qe mundohej te mos e jepte veten perballe tij

Por ai e kuptonte, shihte mimiken e saj te fytyres dhe mosqendrimi ne kembe dallohej teksa donte te rrinte ne krahet e tij, sepse e verteta ishte se mezi levizte dhe kembet I dridheshin ne cdo hap qe merrte.

"Kur te shkosh ne shtepi mundohu te qetesohesh, mundesisht qendro shtrire sot. Do ishte mire te pyesje ne ndonji farmaci per parandalimin e dhimbjes" - I fliste qete teksa kalonte disa fije floku mbas veshit te saj

"Eja, kam dicka per te te dhene"- foli pasi mori pergjigjen e saj me nji pohim koke

"Cfare?"- pyeti ne menyre te pafajshme, por nga ai nuk mori pergjigje

Ai u ngrit nga pozicioni qe kishte marre dhe I buzeqeshi. Ngadale e ngriti dhe ate qe dhe me duart te kapura me njera- tjetren po ecnin ne drejtim te zyres se tij.
Sapo mberriten para deres ai ktheu koken nga ajo, uli dorezen e deres ndersa mbante doren e saj puthitur me te tijen. U futen brenda dhe pasi ajo u ul ne karrigen aty, ai nxitoi te merrte dicka ne sertarin e tij.

Prej andej nxorri nji telefon nga ata te tipit te vjeter, pa kamer, pa touch si shumica e te sotmeve dhe ia drejtoi asaj.

"C'eshte kjo?"- shihte telefonin e habitur dhe me pas ate

"Gjate kohes qe une do jem larg teje, ne Rusi do komunikojme me kete telefon"

"Psee? Dua te them kur kam telefonin tim mund te flasim me kamer e te shohim fytyren e njeri- tjetrit po keshtu me kete gjene si do e bejme?"- pakenaqesine e saj e tregonin jo vetem fjalet, por edhe mimika e fytyres

"Duhet vetem me kete, me te tjeret nuk ka shance"- shpjegonte qete

"Psee? Akoma nuk me dhe pergjigjen"