Genç kız sabah alarmın sesi ile değil nöbeti yeni bitmiş olan Durunun araması ile gözlerini açtı.
"Duru rüyanda beni mi gördün canım arkadaşım insan bu saatte mi uyandırır."Diyerek sitem ediyordu.
Duru da ondan altta kalır mı.?"Ben daha uyumadım bile kuzum bak sen uyumuş uyanmışsın hem sen işe gitmeden bir kahvaltı yapalım hem de ne zamandır seni görmüyorum konuşuruz."
Sevda da Duruyu çok özlemişti.Sözde aynı şehirdelerdi ama birbirlerinin yüzünü gördükleri yoktu. Önceden bile daha sık görüşüyorduk diyordu Sevda..
"Bende seni çok özledim kuzum. Ben hemen hazırlanıp geliyorum her zaman ki yer değil mi.?"
"Evet evet ben de şimdi hastaneden çıkıyorum çabuk gel bak sonra hemen kalkma."
"Tamam tamam kapat telefonu hazırlanıyorum."
Genç kız ayakkabıları da olmasa neredeyse siyaha bürünmüş olacaktı.Ama seviyordu Sevda siyah giyinmeyi..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hemen hızlıca hazırlanıp evden çıkmadan annesine not yazıp mutfağın kapısına yapıştırdı genç kız.
Annecim ben Duru ile buluşacağım onun ile kahvaltı da yapacağım beni merak etme ordan da şirkete geçerim. Seni çok seven tek kızın.. (:
Sevda kafeye geldiğinde cam kenarında oturan arkadaşını görmesi ile adımlarını onun yanına doğru attı.
Duru da Sevdayı görmesi ile ayağa kalkıp Sevdaya sarıldı . Çok özlemişti onu sadece kan bağı olan kişiler mi kardeş olurdu. Tabi ki hayır, bunun en güzel örneği şüphesiz Sevda ve Duruydu.
Tek çocuk olmanın dezavantajlarından biri de şüphesiz her arkadaşını kardeşi yerine koymalariydi.Sevda için bu dezavantaj olmamıştı çünkü Duru onun bu zamana kadar hiç güvenini sarsmamıştı.Sevda belki bir kardeşim olsa onun ile bu kadar iyi anlaşmazdım diye bile düşünüyordu.
Ben seni ama çok özledim diyerek birbirinlerinden ayrılmadılar uzun uzun hasret giderdi ikili.
Daha sonra meşhur pazar kahvaltilari gibi uzun bir kahvaltı yapmaya başladılar.Duru da bu arada olanları dinliyordu. Sevda başına gelenleri büyük heyecan ile anlatıyordu.
Duru biliyordu ki arkadaşı ne zaman heyecanlansa el hareketlerini çok sık yapardı . Sevda da özellikle Yusufun onu kucağın da taşıdığı kısımda bile elinin kolunun hareket etmesinden Duru arkadaşının bu olay karşınında heyecanlandığını görebiliyordu.
Sevdanın kalbinin kırılmasını hiç ama hiç istemezdi.Sevda annesi tarafından sevilmiş bir çocuktu tabi ama hep bir yanı eksikti biliyordu Duru.En çok lise mezuniyette babasını görmeyi o kadar çok istediğini de..Çünkü tüm tören boyunca Sevda babasını beklemişti. Hatta okulu birincilik ile bitirdiğin de bile konuşmasın da sürekli kapıya baktığını nasıl unuturdu ki Biliyordu gelmeyecekti babası ölen biri nasıl gelirdi ki..
Keşke dedi içinden Duru böyle olmasaydı. Arkadaşı için o yüzden onu sevecek üzecek birini istemiyordu. Sevdanın anlattıklarına bakarsa Yusuf Bey herkesin yapması gereken gayet insani bir yardım yapmıştı .
Eğer dedi Duru bu aşk ise de karşılıksız olmasın çünkü Sevdanın daha fazla üzülmesini istemiyordu.Onun kalbi kırılacağı kadar kırılmıştı daha fazla mutsuz olduğunu görmek istemiyordu .
Sevda saatine baktığın da geç kaldığını görünce hemen Duru ile vedalaşıp apar topar kafeden çıktı. Neyse ki buluştuları kafe şirkete yakındı .Genç kız sporlarınin da verdiği rahatlik ile koşarak şirkete geldi. Tam masaya oturmuştu ki asansörden Yusuf Bey'in gelmesi ile "Hoşgeldiniz Yusuf Bey"diyerek kocaman gülümsedi Sevda .
Sevda böyleydi işte kendine yapılan iyiliğin altında kalmazdı . Yusuf Bey'in ona yaptığı iyiliği de unutmazdı. Yapılan kötülük kadar iyiliği de asla unutmazdı . Karşısında ki kişiye kim olursa olsun hak ettiği gibi davranırdi.
Yusuf da Sevdanın böyle gülenç bir yüzle kendini karşılaması ile şaşırdı. Genç adam bu kıza gülmek çok yakışıyor diye içinden geçirmeden edemedi . Çünkü Sevda öyle yapmacık olmadığı gibi yapmacık da gülmüyordu genç kız. Güldüğü zaman gözleri de onunla beraber ışıl ışıl parlıyordu . Bu da Sevdaya samimi doğal bir güzellik sunuyordu.
Genç adam haklıydı bu tepki karşısında afallamasi gayet doğaldı. Ama bildiği tek şey Sevdanın bu halini çok sevdiğiydi hep böyle olsun dedi genç adam hep böyle karşılasın onu buna ihtiyacı vardı. Etrafında ki sahte insanlardan çok ama çok sıkılmıştı. Herkesin içten pazarlıkçı tavırlarından da öyle tabi ki..
Yusuf'un ona uzun uzun bakması ile Sevda elini sallayarak "Yusuf Bey şey yüzümde bir şey mi var neden öyle bakıyorsunuz" dediğin de genç adam ayıkla bakalım Yusuf şimdi pirincin taşını diye telaşa kapıldı.
"Yok hayır ben sabah kahvemi içmedim de ondan biraz dalgınım bana sen bir Türk Kahvesi yapar mısın?"
"Tabi Yusuf Bey ben hemen getiriyorum "diyerek Sevda mutfağa geçti .Sevda oldu olası makine de yapılan Türk kahvesini sevmezdi.Bu onun için de etrafına bakındı dolapta ki cezveyi görüp bol köpüklü bir Türk Kahvesi yaptı .
Yusuf ellerine sağlık çok güzel görünüyor diyerek kahveyi içtiğin de her zamankinden farklı bulmuştu tadını ."Bu Türk Kahvesi çok farklı olmuş "diyerek Sevdaya baktığın da genç kız dudağını dişledi kesin beğenmedi diyerek kendine kızdı . Neden makine de yapmadın ki kızım diyerek kendine kızıyordu .
"Yusuf Bey şey ben onu makine de değil Cezve de yaptım bir daha olmaz efendim ."
"Sen yanlış anladın Sevda bu kahve her zamankinden farklı derken güzel olmuş demek istedim ben.Hatta sen bana bundan sonra makinede değil cezvede yapmaya devam et.."
"Teşekkür ederim Yusuf Bey.Tabi yaparım ben.."Diyerek rahatlamıştı ve aynı zamanda sevinmişti Sevda.
Yusuf Bey ile hanım kısmını ne ara attıklarını da anlamamıştı genç kız.Bu kaçıncı olmuştu üç mü.Sonra kendisine kızdı Sevda ne oluyordu da böyle sayıyordu.Unutmuş olabilir zaten dalgınım demedi mi ?diyerek İzin isteyerek dışarı çıktığında Sevda yerine oturup rahatlama ihtiyacı hissetti. Ne oluyordu Sevdaya oda bilmiyordu ama Yusuf Bey'in yanında eskisi gibi rahat değildi Sevda.Kalbinin hızlı atması da Sevdanın hiç alışık olmadığı bir durumdu kendini neden bu kadar sıkıyordu bilmiyordu genç kız.
Yusuf da aynı saatler de aynı şeyleri düşünüyordu . Ne oluyor bana böyle diyordu kendi de ne olduğunun farkında değildi .
Yazar notu:Çok şapşik bunlar ya 💁
Genç adam kendine gelen telefonu açtığın da ekran da ki yazıyı gördüğünde derin bir nefes aldı.Ne zamandır bu telefonu bekliyordu.Artık genç kız hakkında tüm bilgileri öğrenmiş olacaktı neden öğrenmek istiyordu bilmiyordu ama içinde ki bu dürtüye daha fazla müdahale edemiyordu.
Dinliyorum diyerek açtı telefonu genç adam,karşı tarafın söyledikleri ile kaşlarını çatmıştı. İşte bunu beklemiyordu, nasıl olurdu böyle bir şey duyduklarının gerçek olup olmadığına emin olmak için tekrar sorduğun da karşı tarafın yüzde doksan eminim cevabı üzerine şaşkınlığını gizleyemiyordu.
Nasıl onun kızı olabilirdi. Hâlen bu duruma inanamıyordu. Sanki tekrar bir telefon gelecek de tüm bu söylenenler yalanlanacak gibi geliyordu. Peki şimdi ne yapacaktı .?
İki ucu b*klu değnekti. Çık bakalım çıkabilirsen işin içinden dedi Yusuf..
