'aaa tabi ki çocukluk arkadaşı hala mı hatırlamıyorsun' dedi sonra gülüp beni çekip sarıldı onu iteklemeye çalışırken Kağan güçlü kollarıyla ayırdı ve beni kendine doğru çekti ona bakıp Ademe döndüm.
'tamam tamam hatırlamaman normal peki sana çok iyi hatırladığın bir fotoğrafı göstersem' dedi ve cebinden bir kağıt çıkardı elinden alıp bakınca sahilde kumsalda otururken çekilmişti resimdeki kız bendim ama çocuk Adem mi bilmiyorum.
'peki buradaki bensem niye bizi takip ediyorsun'
'seninle konuşmak için'
'ben evliyim' dedim elimi tutan Kağana bakıp.
'ah biliyorum olanları duydum ve seni buldum eminim daha sonra hatırlayacaksındır beni'
'inşallah hatırlarım şimdi bizim gitmemiz lazım'
'tabii buyrun görüşürüz' dedi biz de yanından geçip yürümeye devam ettik bu da nerden çıktı bilmiyorum ama Kağan çok kasılmıştı.
'sana olan bakışlarını görmedin'
'çünkü benim gözüm sadece seni görüyor! dedim ve uzanıp yanağını öptüm dudağı kıvrılınca birlikte güldük.
1 hafta sonra
Sabah uyandığımda içimde olan kötü hisle yataktan çıkmak istemedim biz geleli bir hafta olmuştu ve kafam çok karışıktı peşime düşen Dayımın düşmanlarını saymıyorum ve bir haftadır beni korumaya çalışan Kağanı doğru düzgün göremiyorum bugün de içimde ki sıkıntı beni korkutuyor sanki yataktan çıkarsam başımıza bir şey gelecekmiş gibi kapı açılınca Kağan içeriye girdi.
'günaydın kızım seni gece o kadar yormuyorum ama sen yine yorgunsun' dedi gülerek ona gülümseyip.
'içimde bir sıkıntı var sen de iki gündür uyumuyorsun' dedim onu yanıma çekerek yatağa uzanıp kafasını göğsüme koydu.
'senin için her şeyi yaparım uykusuz da kalırım ölürüm de hadi kalk kahvaltı et gerçi normalde şuan öğle yemeğini yememiz lazım uykucu kalk hadi' dedi ve beni yataktan kaldırdı üzerimi giyip aşağıya indim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kahvaltı ettikten sonra telefonum çalmaya başladı arayan sametti ve 5 kere aramıştı hızla açtım.
'alo'
'kızım nerdesin sen Ege vuruldu şimdi Ameliyathane de sana hastaneyi mesaj atarım.'dedi ve telefonu suratıma kapattı çantamı alıp Kağana seslendim gözümden bir yaş düşerken hızla botlarımı giydim Kağan hızlıca yanıma gelince ilk önce şaşırdı sonra konuşmaya başladı.
