Benim Mafyam

*46*

  Anneme yani gerçek anneme Elif anneme gideceğimi söyledim beni büyüten oydu beni bu yaşıma kadar getiren de oydu onun hakkını ödeyemezdim onu bir anda böyle bırakamazdım ondan helâlık almalıydım aklım onda kalmıştı annemle konuşup Elif annemi daha iyi bir yere götürmesini isteyeceğim inşallah bu isteğimi geri çevirmezler.

  Mahalleye girdiğimde belki de ilk defa hissetiğim o özlem duygusu çok hoşuma gitmişti tam kapının önüne gelince o gün Aslı Yengemin geldiği gece bana çarpan gerizekalıyı hatırladım durmadan hızlıca yukarıya çıktım tam kapıyı çalacakken kapının açık olduğunu gördüm tüm odalara hızlıca baktıktan sonra en sonunda mutfağa girdim annem yerde yatıyordu bayıldığını düşünüp hemen yanına gidince yerde kanların olduğunu gördüm küçük bir çığlık attım şoktan çıktıktan sonra ağlamaya başladım Elif annemin üzerine bıçakla tuturdukları notu görünce ağlayarak ve titreyerek notu aldım yarısı kan olan nota hıçkırıķlarımla birlikte okumaya çalıştım.

   'Vay vay vay ünlü prensesimiz ortaya çıktı sonunda şey galiba annen için artık çok geç ama merak etme sıra sende senide onun yanına gonderecegim bundan emin olabilirsin - bir düşman A.'

  Yazan ve midemin kalkmasını sağlayan notu yırtıp atmak istesem de lazım olur diye cebime koydum son kez Elif anneme baktım belki de güzel bir çocukluk geçirmemi sağlayan o güzel kadına çoğu zaman yaptığımız kavgayı bu kadar özleyeceğimi düşünmüyordum galiba Elif annem giderken yanında çocukluğumu da götürdü ağlamaktan yolumu göremez halde yürürken bana çarpan adama baktım arkasından.

'Önüne baksana piç kurusu' bana doğru yavaş ve sert bir şekilde dönen ve hızla bana doğru yürüyen adam dediğim ama benden sadece iki veya üç yaş büyük olan çocuğa baktım gelip sertçe kolumu tuttu suratıma bakınca ağladığımı fark edip elimi hemen çekip kapşonunu takıp hızla yoluna devam etti.

'Ne o pic kurusu olduğunu kabul mü ediyorsun yoksa?' Yalandan bir kahkaha attım olduğu yerde çivilenmiş gibi durdu ne ileri gitti ne de bana döndü derken gözlerinden az sonra alev çıkaracakmış gibi bakan adam bana doğru hızla yürüyüp boğazıma yapıştı sesi alçaktı ama bir o kadar da bağırıyor gibiydi.

'Beni iyi dinle sürtük taktiğin ölmek için güzel seçim canını yakmak istemiyorum ama seninle görüşeceğiz şimdi siktir olup git burdan'  dediği gibi sertçe beni geri bırakıp yoluna devam etti pic kurusydu gerizekalıydı o kim olurda bana dokunurdu başıma boş yere bela aldım şimdi daha fazla buralarda durmamam gerekiyordu o adamlar belki buralardaydı sadece hemen anneme Elif annemi öldüğünü söylemem gerekiyordu hızla bir taksiye binip depo gibi olan yere geri döndüm hızla kapısı çaldık açan korumalar bana yol verdiler hemen merdivenlerden çıkıp odaya daldım.

'Anne sana bir şey söylemem gerekiyor Elif annem ölmüş' dedim hızla anneme sarılırken o da kollarını daha sıkı sarıp bana sarıldı saçlarımı okşayıp öptü. Arkamda olan adama dönüp.

'Gidip ne olduğunu öğren Murat' dedi ben anneme sarılırken.

'Onun için üzülmen gayet normal çünkü o sana bu yaşına kadar ben annelik hem babalık yaptı ama bundan sonra gerçek hayata dönmelisin senin bilmedigin birden fazla düşmanımız var bizim senin için çok endişeleniyorum senin için bir kaç koruma ayarladım' dedi bu benim hoşuma gitmemişti ama ne koruma ayarladım.