Thuis aangekomen, klik ik de holografische tv aan. Caesar Flickerman, de jaarlijke presentator van de Hongerspelen, is bezig met alle tributen voor te stellen. Een paar blijven bij me hangen. Een grote brede jongen uit district 2: Balthar. Een klein 12-jarig meisje uit district 4: Prix. Broer & zus uit district 9: Eustacia & Leon. En tot slot nog een 15-jarig meisje uit district 12, die verdacht veel op mij lijkt: Savera. Ik weet dat Silver sowieso bij de Beroeps-groep gaat horen. Naar haar tactiek heb ik niet echt geluisterd, ik merk het wel tijdens het interview of in de arena. De arena. Silver gaat de arena in. Ik begin te huilen. Ik ben zo bang dat ze het niet overleefd. Ik hoor mijn moeder naar beneden lopen.
'Hi mam.' zeg ik met rode ogen.
'Hey lieverd, gaat het een beetje?' Mijn moeder knuffelt me en ik begin nog harder te huilen.
'Mam, ik ben zo bang dat Silver de arena niet overleefd.'
'Ach schat toch. Ik begrijp je. Maar Silver wint het vast wel! Ze heeft jarenlang hiervoor getraind.'
'Het is oneerlijk.' zeg ik.
'Wat, lieverd?'
'Gewoon dit. Dit allemaal. Die hele Hongerspelen. President Snow. Silver die misschien wel doodgaat. Ivo..'
'Je hebt gelijk schat. Je hebt helemaal gelijk.' Ik begraaf mijn gezicht in mijn moeders trui. Kon ik maar een einde maken aan die stomme Hongerspelen.
JE LEEST
Silver Cosglow, eigenwijs zoals altijd. (Hongerspelen fanfictie)
FanfictionAls Thalia Redpath (ik-figuur) haar beste vriendin, Silver Cosglow, zich aanmeldt als vrijwilligster voor de 63ste Hongerspelen stort haar wereld volledig in. Thalia volgt alles wat in de arena gebeurd thuis, of op het plein. Als haar vriendin de sp...
