Silver Cosglow, eigenwijs zoals altijd. (Hongerspelen fanfictie)

7: het Capitool

Ik zit in een hovercraft. Op weg naar het Capitool. Daar ga ik sponsors regelen voor Ivo, en ga ik mijn vader opzoeken. Ik pak mijn blocnote er bij en ik verzin nog een paar vragen die ik kan stellen aan mijn vader. Na anderhalf uur gevlogen te hebben. ben ik er eindelijk. Het Capitool. Waar dromen werkelijkheid worden, volgens Silver. Zelf heb ik niet zoveel met het Capitool. Ik kijk omhoog, naar de grote wolkenkrabbers. Waar moet ik in hemelsnaam beginnen? Ik vraag aan een groen-getinte vrouw waar het Grote Plein is.

Na een kwartiertje lopen, ben ik al op het Grote Plein. Overal zijn mensen met de raarste outfits aan. Ik stap op een vrouw af, die een boekje bekijkt over de Hongerspelen. 'Dag mevrouw. Leuk hé, die Hongerspelen?'

'Heel leuk.' zegt de vrouw. 'Maar wat wil je van me?'

'Ik hoef niet perse iets van u hoor mevrouw. Nou eigenlijk, het zou wel fijn zijn als u een beetje geld overhad voor mijn grote liefde. Hij zit namelijk nu in de Hongerspelen en ik zou het toch wel heel fijn vinden als ik wat sponsors voor hem kon regelen.'

'Aha. En wie is de grote liefde van jou dan, meisje?'

'Ivo Spectral, mevrouw.' zeg ik. 'Uit District 1'

'Disctrict 1, zeg je? Ik ben altijd al een groot fan geweest van District 1.' De mevrouw pakt haar portemonnee uit haar tas en schrijft een cheque uit. 'Dankuwel mevrouw!'

Nadat ik nog wat meer sponsors geregeld heb, ga ik naar mijn appartement. Ik doe mijn computer aan en zoek op internet naar mijn vader. Ik google: Wolfmark Redpath - capitool. Ik vind helemaal niks. En dan kom ik op een idee. Ik zoek zijn naam op in het online-telefoonboek en bel hem op. Nadat de telefoon drie keer over is gegaan hoor ik zijn stem. 'Goedendag, met Wolfmark Redpath.' Ik begin te huilen. Ik ken zijn stem nog zo goed. Die lieve, zachte stem. 'Hallo?' zegt hij nogmaals. 'Hoi pap.' zeg ik met een schokkende stem. 'Thalia?'

'Ja, pap. Ik ben het, Thalia Redpath.'

'Lieverd! Hoe gaat het met je?'

'Eh, ja gaat wel goed. Behalve dan dat mijn beste vriendin in de Hongerspelen zit.'

'Wat?' Zijn stem klinkt nu opeens boos. 'Hoe heet ze?'

'Silver Cosglow. Maar pap, dat was niet waarvoor ik belde want ik wil je eigenlijk wel weer een keer-'

'Wacht even. Silver Cosglow zei je toch?'

'Eh, ja.'

'Oke, bedankt schat. Wat wou je zeggen?'

'Eh.. dat ik je eigenlijk wel graag weer een keer zou willen zien.'

'Ik ook, lieverd. Ik ook. Maar ik denk dat helaas niet kan.'

'Maar, waarom dan niet?' vraag ik.

'Het is nu iets te gevaarlijk.'

'Pap! Ik ben hier speciaal voor naar het Capitool gekomen!'

'Het Capitool? Maar, hoezo naar het Capitool?'

'Daar woon je toch?' Ik begrijp helemaal niets meer van mijn vader.

'Eh.. lieverd? Wat heeft je moeder jou precies vertelt?'

'Wat is dit pap? Woon je niet in het Capitool?' Dan is het heel lang stil. Doodse stilte. 'Pap?' roep ik.

'Sorry, schat. Ik moet gaan.' En dan hangt hij op.