Logos

11| Herkesin rolü

Jisoo yatağında dönüp duruyordu. Bir türlü uyuyamamıştı. Tüm gece Lisa'nın dedikleri aklını kurcalayıp durmuş ve onu uyutmamıştı. En sonunda yastığı duvara doğru fırlattı ve yere bir şeylerin düşme sesini dinledi. Yağmur daha da şiddetlenmişti. Şu anda yarın okula gitmeyeceği için sevinmesi gerekiyordu ama kitap yüzünden sevinemiyordu bile. Bu iş onun canını çok sıkıyordu.

En sonunda uyuyamayacağını anlayınca yataktan çıktı ve yastığını yerden almaya gitti. Yastığı kaldırdığında yere düşenin lanetli kitap olduğunu gördü. Kitabı yerden kaldırdı ve yatağa döndü. Jennie'nin onlara okuduğu sayfayı açtı. O sayfayı mağarada yırtıp ateşe vermişlerdi.

Lisa'nın fikri sayesinde yakmadan önce kopyasını çıkarmışlardı. Lisa her şey için hazırlıklıydı. Bu yüzden Jisoo önceden bir şeyleri bilip bilmediğini merak ediyordu ama sormaya korkuyordu. Çünkü ona güvenmediğini düşünüp bir anda arkadaşlıklarını bitirebilirdi. Bunun olmasını hiç istemiyordu.

"Antik Yunan'da, söz kavramını ifade eden üç kelime bulunmaktaydı: Mitos, Epos, Logos."

Jisoo bu üçünü arkadaşları olarak düşündü. Mitos Jennie, Epos Rosé, Logos ise Lisa diye düşündü. Sonra okumaya devam etti.

"Mitos'la Epos uyumlu bir şekilde birleştikleri halde, Logos ile aralarında gittikçe kesinleşen bir karşıtlık bulunmaktadır."

Bu durumda Lisa onlardan farklı oluyordu. Lisa gittikçe onlardan uzaklaşıyordu ki bu neredeyse doğru sayılırdı. Peki bu durumda kendi rolü ne oluyordu? Onların birbirinden uzaklaşmasını engellemek mi? Buradaki anaç görev ona mı düşmüştü? Kafasını sağa sola salladı ve başka bir sayfayı açtı.

"Lisa kütüphanedeyken bu sayfaya bakmıştı."

Adını okudu ve gözlerini kapatarak elini sayfanın üzerinde gezdirdi. Canı fazlasıyla sıkılıyordu ve bir şeyler yapmak istiyordu. Bir yerde durunca gözlerini açtı ve parmağının ucundaki sözcükleri okudu.

"Artemis, ana Tanrıça. Tam da yerinde denk geldi."

Gözlerini devirdi ve isimleri yavaşça okumaya devam etti. Sıkıntısı bir şekilde gidiyordu.

"Hypnos*. Artık bana da bir el atsan."

Kitabı yavaşça kapatıp komodininin üzerine koydu ve yastığını düzeltti. Uyumak istiyordu artık. En azından hala evinde olduğunu hissetmek istiyordu. Ama en çok, bir an önce normale dönmeyi hepsinden çok istiyordu.

*Uyku Tanrısı'nın adı. Uyuyamadığı için hani bir espirik yapayım dedim. Hani anlarsınız siz. Haha falan yani