Hooftstuk 11

81 5 0
                                    

Ik wist niet waar ik naar toe ging of wat ik ga doen maar voorlopig niet naar school. Ik liep verder en verder. Uiteindelijk kwam ik bij een weg. Ik begon te huilen. Ik hoorde een geratel. Het maakte me eigenlijk niet uit wat er achter me gebeurde. Maar ik rook dat het iemand was, geen dier. Ik zeg "ik weet dat er iemand daar is." Het was Scott "je hebt me, waarom ga je helle maal hier heen?" "Weet ik niet ik wil graag allen zijn." "Waarom huil je dan?" "Omdat ik mijn leven haat." "Je moet nu rustig worden.". Mijn hard stijgt en stijgt. "Wees nou rustig." Zegt hij. Maar het leukst niet. Ik veranderde in een weerwolf ik wou Scott aanvallen maar hij was ook een weer wolf. Brulde en ik werd weer rustig. Ik zeg "hoe krijg jij dit zo voor elkaar, jij bent ook een weerwolf, ben jij de gene die mij gebeten heeft." "Nee dat was een alpha ik ben een omega, ik ben op zoek naar de alpha, ik weet niet wie het is." "Maar hoe krijg jij dat zo voor elkaar dat je zo van zelf veranderen?" "Ik ben van kinds af aan al een weerwolf. Mijn familie waren ook weerwolven maar nu niet meer. Ik heb een soort anker." "Wat is een anker?" "Dat is iemand die je lief hebt en niet pijn wilt doen. Mijn anker is mijn moeder." "Oke maar ik wil dit niet." "Je kunt er niks meer aan veranderen. Je moet er maar mee leren leven."

Sorry dat ik zo lang niet meer wat heb gescheven ik heb het namelijk druk met school maar als het vakantie is komen veel meer hoofdstukken xxxx.....my

Sprokjes met one direction.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu