hooftstuk 18

58 5 0
                                    

"ik weet niet wat dit is, maar ik weet wel iemand die dan misschien weet." "oke, laten we er morgen heen gaan. laten we nu gaan slapen." de volgende ochtend word ik waker.ik zag Scott kijken "wat doe je." "kijken hoe je slapt. ik heb voor het eerst weer goed geslapen." "waarom nu pas?" "omdat ik weet dat je veilig bent en ik heb geen nachtmerie gehad." "komt dat door je ouders" "ja ik mis hun, ik kon niet eens afscheit neemen." "ah hey als je wilt huilen mach dat huilen is een emotie." "nee huilen is voor zwakelingen." ik liep naar de badkamer ik kleden me om" als je wilt douchen mach dat." "ja graag heb jij een handdoek voor me?" "ja, die hab ik klaar voor je gelegt." 10 min later was hij klaar. "wil je nog wat eten?" vraag ik aan scott, hij knikt. we zijn net op tijd weg voor dat anna beneden komt. we komen danique tegen "heey linda." "Heey danique." "wat ga je doen en mag ik mee ik wil weer even weg van mijn moeder, je weet hoe ze kan zijn." "ehum Scott kan zij mee en ze weet het al." "ehum zo lang je ons niet in de weg loopt!" "oké waar gaan we eigenlijk naar to?" "naar iemand die meer over mij kan vertelen." "oke." in het midden van het bos staat een huisje.daar gaan we naar binnen.

Sprokjes met one direction.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu