The Princess Meets The Prince (Ashrald Fanfiction)

Chapter Five

A/N: Para sa mga nalabuan. Sana’y maliwanagan kayo sa chappy na ito…. Kahit onti. Haha. #peacesamagulokongutak :) 

Gerald’s POV

“Feels like I’m walking in the rain

I find myself tryin’ to wash away the pain

Cause I need you to give me some shelter

Cause I’m fadin’ away and baby I’m walking in the rain.. Ohh”

Kasalukuyan siyang nakaupo sa kanyang kama habang kumakanta.

Gustong gusto kong sabihin na ikaw ang angel ko. Pero bakit hindi mo maalala? Siguro para sa’yo wala lang yun. Maybe for you, it’s just an incident that after thank you and welcome, you’ll forget immediately. But for me, it’s suddenly my every thing.

Flashback

2006. US

Habang naglalakad siya papuntang tindahan ng mga gitara bigla siyang may nakitang isang dalaga ang nag-aayos ng bag habang tumatawid. Tinitigan niya ang babae kung itutuloy nito ang pagtawid kahit may mga natakbong sasakyan sa tapat niya.

Is she going to cross on that street?

Lumapit siya sa dalaga at tumayo sa may likuran nito. Ng saktong hakbang ng dalaga, biglang may humarurot na sasakyan sa may kaliwa niya kaya hinawakan niya ito at hinila ng bahagya pabalik.

“Don’t cross the street when you’re not looking at it”

Pagkasabi nito, lumingon ang dalaga sa kanya.

She’s like an angel. Her face shows only peace, smiles beyond the sweetness of chocolate, and stares genuinely.

“I’m sorry. Thanks anyway.” At ngumiti ito sa kanya.

Hindi niya alam ang gagawin kaya bigla na lang siyang umalis. Naiwan namang nagtataka ang dalaga.

Si Gerald ay ang tipo ng lalaki na mahiyain. Hindi siya madalas makihalubilo sa iba at pili lang ang mga kaibigan niya. Siguro dahil lumaki siyang mag-isa kaya ganun na lang ang pagkamahiyain niya.

Pagkatapos ng insidenteng yun, hindi na nawala sa isip niya ang dalaga. Bumabalik balik siya sa lugar na yun, ngunit hindi niya na ulit nakita ito.

Apat na taon ang nakalipas at habang naglalakad sa isang kalye, may nakita siyang poster na nakadikit sa pader ng isang tindahan. Nakita niya ang dalaga sa poster.

Sarah Geronimo; US Tour!

End of Flashback

Gustong gusto kong sabihin na sana ako ang angel mo. Na sana sa akin ang jacket na ipinakita mo. Pinagsisisihan kong sinunod ko ang mommy ko nung gabing yun.

Flashback

9:30pm; 2010; US

Pinanood niya ang lahat ng concert ni Sarah sa US. At nang huling araw na, sinundan niya ito pabalik ng kanilang hotel. 

Sec. Jessica

Calling…

“Hello.”

“The CEO wants you to be here in ten minutes.”

“Okay.”

Mrs.Anderson, will you please wait? I just want to assure that my princess is safe.

Nakatayo siya sa tabi ng sasakyan niya na nakapark sa may tapat ng hotel na tinutuluyan nila Sarah. Habang hinihintay ang dalaga, may nakita siyang palaboy na tuta at sandaling nakipaglaro. Mahilig siya sa aso kaya lang wala siyang pagkakataon na mag-alaga ng isa. Ipinagbawal sa kanya ng kanyang daddy noon na mag-alaga siya.