"Inge" hoor ik achter me. Ik draai me om en kijk in de bruine ogen van rein. "Wat" zeg ik nors. Ik heb geen zin meer in hem. "Ik..uh" zegt hij zacht. "Kun je me niet gewoon een keer met rust laten, ga maar naar dat leuke vriendinnetje van je!" Roep ik kwaad.
Ik draai me om en loop stug door. Ookal hoor ik hem roepen, ik draai me niet meer om. Eigen schuld rein..
Als ik bij het parkje aankom maak ik bikkels riem los en ga op een bankje zitten.
Ik denk aan reins verwarde gezicht toen ik begon over dat meisje.. Zou hij het niet zijn geweest dan?
Waarom denk ik hier überhaupt over na? Hij kan stikken met dat geslijm altijd!
Mijn hond komt wild aanrennen. Als hij hier is spartelt hij vrolijk in het rond. "Bikkel" roep ik zeurderig. "Nu zit ik helemaal onder de modder" zeg ik dramatisch tegen mijn hond, alsof het een mens is die ieder moment kan reageren..
Ik klik bikkel weer aan de riem en loop rustig naar huis toe.
Rein zit met zijn knieën op getrokken voor zijn huis. "Waz met jou" roep ik naar hem. Hij kijkt op. Ik zie dat hij gehuild heeft. Komt dat door mij? "Ik ben buitengesloten" roept hij terug. Zijn stem trilt. "Heb je het koud" vraag ik. Ik voel nu toch wel een beetje medelijden opborrelen.. Hij knikt. "Kom even mee naar mij" roep ik. Hij staat op en schud met zijn haar, zoals honden dat ook wel doen.
Reins haar is helemaal plat. Het plakt aan zijn gezicht vast. "Wat zit je haar leuk" plaag ik hem. "Niet leuk" roept hij boos. "Sorry knorry" grinnik ik.
_______
En daar is part 5 alweerrrr

JE LEEST
Remember
Hayran KurguVerhuizen van Nederland naar Amerika en vervolgens weer naar Nederland. Het brengt een hoop complicaties met zich mee. Inge Brookman verliest haar beste vriend eraan. Zodra ze weer terug is in Nederland, heeft ze het idee dat hij niet eens meer wee...