Remember

O13

Reins moeder is naar de andere ouders gegaan. Ik sta nu voor hun kleedkamer. Ik zwaai de deur open en kijk in 4 geschrokken gezichten. Ze staan daar in hun ondergoed. "WIE IS DAT" roept, de bruine jongen, Owen wijzend naar mij. "Is het een fan" vraagt De jongen met bruine krullen met een raar gezicht, wat was z'n naam ook al weer..

"Uh nou een fan kun je me niet noemen.. Ik ken jullie namen niet! Laat staan jullie liedjes" drie verwarde gezichten kijken me vragend aan. Rein zit hard te lachen en loopt op me af. Hij geeft me een knuffel en trekt me de kamer in. "Dit is Inge" zegt hij tegen zijn vrienden. Een voor een stellen ze zich voor. "Owen, Daan en Nils" herhaal ik.

Ze lachen om mijn gedrag. "Dit is eens wat anders dan iemand die alles van ons weet" lacht Daan. "Ze weet wel alles van mij hoor" grinnikt rein. "Ook hoe groot hij is?" Vraagt Owen aan rein. Rein kijkt hem boos aan en geeft hem een stomp tegen zijn arm.

"Hoe groot wat is" vraag ik. Waar hebben ze het over? "Uh ik denk dat je dat niet wilt horen" zegt Nils. "LAAT MAAR" roep ik snel.

"Maar Owen, Het antwoord is ja" zeg ik lachend. Hij kijkt verbaast van rein naar mij. "Nee tuurlijk niet" zeg ik daarna. Hij haalt zijn schouders op en gaat verder met zich aankleden net als de rest.

Ik zit rustig op de bank te wachten tot ze alle vier klaar zijn. Rein komt warrig aanlopen. Dat joch moet echt eens wat rustiger proberen te doen. Zo is hij altijd al geweest. "Wat is er" vraag ik rustig. "IK KAN MIJN SHIRT NIET VINDEN" roept hij haastig. "Ik zie het" zeg ik droog.

Ik zit hem een beetje aan te staren waardoor ik er geen erg in heb dat er iemand naast me komt zitten. "Leuk uitzicht" vraagt een meisjes stem. Ik schrik en draai me om. Daar zit een meisje, ze kijkt me vrolijk aan. "Hoi ik ben jessie" glimlacht ze. Ze heeft lange bruine haren, zo te zien gestijld. Verder heeft ze een best wel bleke huid. "Hey, inge" zeg ik. Ik schenk haar een glimlach en kijk naar rein. Als hij naar ons kijkt ziet hij er geschrokken uit.

Het meisje naast me zwaait vrolijk naar hem. "Ken je rein" vraag ik verbaasd. "Ja duh! Hij is m'n vriendje" zegt ze lacherig.

Vriendje, vriendje, vriendje.. Het woord spookt door mijn hoofd. "Oh" zeg ik zacht. Ik sta op en loop snel naar het toilet. Daar zit ik tenminste veilig.

Nu komt alles weer in me op.. Das die vriendin van Noor, die twee meisjes uit die ene atheneum 3 klas. Uh welke was het ook al weer? Ik weet het niet meer..

Was het die ene dag dan toch rein? Die daar lag te zoenen met een meisje.. Was die verbaasde blik dan omdat ik hem daar zag? Dit kan niet.. Dit mag niet! Ik haat hem! Vieze.. vieze klootzak. Ik nam hem in vertrouwen? Maar waarom heb ik ze nog nooit samen gezien? Ik zie een natte vlek op mijn broek. Shit.. Alweer? Waarom huil ik zoveel om die gast.

Een harde bonk op de deur verstoort mijn gedachtes. Ik open hem een heel klein stukje en zie Nils staan. "Waarom huil je" vraagt hij zacht. "Het is rein, ofniet" antwoord hij op zijn eigen vraag. Ik knik beduusd.

Nils trekt de deur wat verder open. Hij slaat zijn armen om me heen en knuffelt me stevig. "Don't cry baby! Hij is je niet waard!" Fluistert hij sussend..

_____

Part 13!!!!!! T gaat snel alweer omg