Daar komt hij dan aanlopen. Mijn broer! Ik ren gillend op hem af "LOEK! IK HEB JE ZO GEMIST". Hij komt op me af rennen en tilt me op. Hij begint met me te draaien zoals ik altijd bij Roxy doe en hij vroeger altijd bij mij deed. "JE BENT ZO VERANDERD" roept hij verrast als hij me van top tot teen heeft bekeken. Tja hij heeft wel waar..
Ik ben best wel wat langer geworden, 1.74 meter. Mijn haar is ook een stuk langer en het is donkerder bruin. Ik heb geen beugel meer en ik draag lenzen, alleen thuis die bril nog! Ik draag make up en heb een andere kleding stijl. Mijn ogen zijn natuurlijk wel gewoon dezelfde kleur gebleven, bruin!
"Je bent een prachtig meisje" zegt hij met een grote glimlach. Ik geef hem een stevige knuffel en trek hem terug naar mijn moeder. Ze staat met tranen in haar ogen en geeft hem een stevige knuffel.
Als hij Roxy opgepakt heeft kijkt hij naar rein "zo, ik dacht dat jullie 2 ruzie hadden?" Hij kijkt ons vragend aan.
"Uh..uhm" begint rein te stotteren. "Ja we moeten zo even praten!" Roep ik er doorheen. M'n broer haalt zijn schouders op en samen lopen we weer naar de auto.
Op naar huis!
_______
Sorry deze is heel kort maar er komt weer een langere!
JE LEEST
Remember
FanfictionVerhuizen van Nederland naar Amerika en vervolgens weer naar Nederland. Het brengt een hoop complicaties met zich mee. Inge Brookman verliest haar beste vriend eraan. Zodra ze weer terug is in Nederland, heeft ze het idee dat hij niet eens meer wee...
