Remember

OO8

Het is pauze! Eindelijk! Ik was echt even klaar met de zeikende docenten. "Romy ga je even mee naar de kantine" zeur ik. Ze pakt d'r spullen op en trekt me mee. "Wat is dit nou met jou en rein?" Vraagt ze lachend. Ik begin een beetje te blozen. "Wees gewoon eerlijk! Je vind hem leuk! Ofniet dan?" Zegt ze. Ik schud mijn hoofd wild "nee nee nee! Hij is Nogsteeds een Arrogante te slijmbal!" zeg ik met verheven stem.

"Je hebt het zeker weer over mij! Ofniet?" Hoor ik Achter me. Ik kijk om en zie rein staan. Er loopt een traan over zijn wang. Shit ik ben zo'n sukkel eah.. Hij draait zich om en rent weg. "Ga achter hem aan jij" roept Romy naar me.

Ik druk mijn geld in haar handen en trek een sprintje achter rein aan.

Hijgend kom ik bij hem aan "rein draai je om" zeg ik terwijl ik voorzichtig mijn hand op zijn schouder leg. Hij draait zich en kijkt naar de grond. Ik zie dat de tranen over zijn wangen lopen. "Het spijt me" zegt hij zacht.

"HOEZO MOET JIJ SPIJT HEBBEN" roep ik terwijl ik hem raar aankijk. "D..die fo..to's" stottert rein. Hij bedoelt alle foto's op mijn kamer. Weet hij het wel nog dan? Waarom was hij dan zo verschrikkelijk..

"Wat is er met die foto's" zeg ik alsof ik nergens wat vanaf weet. "Die jongen waar je de naam niet meer van wist" zegt hij met een trilling in zijn stem. Ik kijk hem vragend aan. "Dat was ik Inge.." Zegt hij bedroefd als hij 'merkt' dat ik nog niet weet wat hij bedoelt. "DAT WIST IK GEWOON HOOR AL DIE FUCKING TIJD" roep ik boos. "Het spijt me" huilt hij opnieuw. "JA DAG! JIJ LIET ME GODVERDOMME ZITTEN, LEUKE BESTE VRIEND BEN JIJ" roep ik woedend.

Alle woede die ik deze jaren had opgekropt komen weer naar buiten. Hij kijkt me aan met een lijkbleek gezicht. "Waarom zei je niets" zegt rein met een gezicht vol tranen. "OMDAT JIJ DAT OOK NIET DEED TOEN IK WEG WAS" roep ik.

Ik pak mijn tas op, draai me om en loop terug naar Romy. Er rollen tranen over mijn wangen. Zoveel heb ik nog nooit om iemand gehuild. Zelfs niet om papa of mama.. Of mijn broer.

Romy ontvangt me met open armen als ze ziet dat ik huilend aan kom lopen. Samen gaan we naar het toilet toe.

"Wat is er gebeurt" vraagt ze me bedenkelijk. "Ik heb het hem verteld" zeg ik met een brok in mijn keel. Ik hoor haar slikken.. Ze weet hoe moeilijk ik het heb gehad hiermee.. Hoeveel ik er om gehuild heb. Ik probeer mijn mascara en haren weer een beetje normaal te krijgen, maar mijn ogen zijn nog rood en opgezwollen van het huilen net

De bel gaat samen met Romy loop ik rustig naar de les.. Ik ga rein de komende tijd maar eens negeren..

_______

Heey everybody! Pls comment! Dat maakt het schrijven echt een stuk leuker.. x