Remember

O11

Mama rijd de auto de oprit op. Als we stil staan zwaai ik de deur open en spring uit de auto. Rein volgt me. Ik zie dat Loek, Roxy uit haar autostoeltje tilt.

Mam opent de deur en ik vlieg naar binnen. Snel trek ik rein mee naar boven.

Als we boven zijn ga ik in kleermakerszit op mijn bed zitten. "Nou uh tja waarom heb je me nooit gezegd dat jij dat was" zegt rein. Ik zie dat er al een paar tranen over zijn wang lopen. "Omdat jij mij al die tijd dat ik in Amerika zat hebt genegeerd. WEETJE HOE VAAK IK HEB GEPROBEERD OM JE TOCH NOG TE BEREIKEN? HOEVEEL IK WEL NIET HEB GEHUILD".

Hij zakt langs de muur af naar beneden en slaat zijn hand tegen z'n voorhoofd. "Ik moest je vergeten van mama, ze zei dat ik je waarschijnlijk toch nooit meer zou zien" "dus daarom blok je me maar overal en negeer je mijn belletjes?" Roep ik overstuur. Hij knikt voorzichtig en komt op me af.

Hij knuffelt me stevig "Het spijt me, Inge! Ik moest er alles aan doen dat ik je zou vergeten" fluistert hij. "WAAROM MOEST JE ME VERGETEN DAN REIN? WAAROM" vraag ik verward. Ik duw hem een stukje bij me vandaan.

"Ik vond je leuk.. Dat ben ik altijd blijven doen.." Slikt hij. "Je wist niet eens dat ik het was rein" zeg ik met moeite. Ik voel me zo stom.. Hij vond me leuk. Ik dacht altijd dat hij dat niet deed.. Ik vond hem ook leuk. Heel leuk zelfs.. "Inge! Ik wist wel dat jij het was.. Maar ik dacht dus dat jij mij echt niet meer kende". Ik slik even.

Hij trekt me steviger tegen zich aan. "Ik houd nog steeds van je" zegt hij zo zacht dat ik het bijna niet hoor. Volgens mij was dat ook de bedoeling. Dat ik het niet zou horen.

Ik leg mijn hoofd op zijn schouder. "Rein ik miste je zo erg" snik ik. "Ik ben er nu weer, en ik beloof dat ik dit keer niet zo stom zal doen om je proberen te vergeten" zegt hij. Dan komt hij dichterbij. Langzaam raken zijn lippen de mijne. Mijn hele lichaam begint te tintelen.

Dit is de eerste keer dat ik zoiets voel als ik met een jongen zoen!

Hij laat zijn handen zakken tot mijn kont. Daar laat hij ze liggen. Ik voel zijn tong over mijn lippen glijden. Moet ik hem toelaten?

Doordat ik zo lang twijfel laat hij een beetje geschrokken los. "Sorry ik.." Begint hij. "Het geeft niet rein, het voelde fijn".

Dan komt hij weer dichterbij zachtjes raken zijn lippen de mijne weer.

Totdat mijn broer binnen komt. "Dit is geen praten geloof ik" zegt hij lachend. Ik laat rein los en kijk loek boos aan. "Ik wilde vragen of jullie komen eten, maar volgens mij aten jullie elkaar al bijna op".

Ik kijk naar rein die met een knal rode kop naar mijn broer kijkt. "We komen" zeg ik. Loek slaat de deur weer dicht. "Fijn dat alles weer is zoals het was rein" zeg ik. Daarna trek ik hem mee naar beneden.

Eigenlijk wil ik helemaal niet dat het weer is zoals het was.. Ik vind hem nog steeds leuk.. Denk ik. Mijn gevoelens zijn erger dan ooit, het was zo lief wat hij net deed.. Alleen vind hij mij vast niet meer leuk..

_______

Helloo! Idk what i have to say :')