Taehyung birkaç emlakçıyla görüşmüştü fakat Jungkook'a yakın satılık yada kiralık bir ev yoktu. Buna canını sıkıyordu, emlakçıların o mahallede olan evlerin çok istenildiği memur kesimin hep orada olduğunu kısacası boş ev olmadığını anlatmalarını dinledi bir hafta boyunca. Sonuçta herkes evini de satmıyordu.
Odasında büyük müzik sisteminin yanında bulunan bilgisayara ulaştı, bu aralar sevdiği şarkıyı açıp internette Jungkook'un çalıştığı hastanenin sitesine girdi. Jungkook'un numarasını alacaktı. Onda numarası yoktu ve bahsettiği kişinin hala bir ev arkadaşı arayıp aramadığını soracaktı. Eğer istiyorsa görüşecek ve ikna edecekti çünkü şu durumda en oluru o gibi duruyordu. Düşünürken aklına gelen yine canını sıkmıştı.
En son gördüğünde pembe saçlı çocuğa 'geldiğimde senle konuşmayacağım' demişti ama başka çaresi kalmamıştı, lafını yeme evresini atlatmış aslında tatlı bir insan olduğuna ikna etmeye çalışıyordu kendini. Evet en iyisi bu diye düşündü. Jungkook'un kişisel numarasını bulamadığı için hastaneyi arayıp bağlanmak için yaklaşık iki dakika bekledi. Danışmaya hattı hemen bağlaması için hastası olduğunu ve ilaçlarıyla alakalı bir şey soracağını belirtti. Gereksiz yalan söylemekten hoşlanmasa da hastaneye ona daha fazla sarılmak için evinin yakınına taşınmaya çalışıyorum bu yüzden onu aradım mı diyecekti ?
Telefon ilk çalışından sonra açıldığında kalbi hızına rağmen sakince konuşmaya başladı. "Merhaba ben Taehyung " Karşısındaki bir hastanın bağlanmasını beklediğinden ilk duyduğunda şaşırmıştı ardından heyecanla gülümsedi . "Merhaba Taehyung, bir şey mi oldu ?" dedi hasta olabileceğini düşünüp endişelenmişti . " ben ev arkadaşı arayan arkadaşın hala arıyor mu diye sormak için aradım " Adını unuttuğu için arkadaşın demişti.
"Evet hala arıyor, ama anlaşama da sıkıntı çekerseniz bu iyi olmaz " Jimin ile sorun yaşarsa Jungkook için hoş olmazdı. Jimin'in sevgilisi Yoongi onu iyileştirmek için çok çabalamıştı, Jungkook'ta doktoru olduğu için sık görüşmeler sonucu onlarla arkadaş olmuştu. Kişilikleri dolayısıyla ters düşme olasılıkları çok yüksekti ve ikisi de psikolojik olarak etkilenebilirdi. Bu yüzden ona en yakın yerde oturmasını istese de içinde korku vardı.
Taehyung'a tam olarak neden böyle dediğini anlamaya çalıştı ama sormak daha basit geldiği için sordu. "Onunla kalmamı istemiyorsan neden kalmam için söyledin onun iyi huylu olduğunu söylemiştin" Soruyla gerilmişti Jungkook evet demişti ama genişçe düşündüğünde aklına olabilecekler gelmişti. "Evi benim evime yakın olduğundan söyledim" Taehyung kızmıştı ve de biraz bozulmuş "Anladım, anlaşıp anlaşamayacağımıza biz karar versek nasıl olur peki?" Taehyung'un tavrı tuhaf bir şekilde hoşuna gitmişti Jungkook'un. Düşüncelerini kolayca söylemesi, böyle konuşması bir özgüven belirtisiydi, bu tip davranışları depresyonda olan birine uymuyordu.
"Beşte işten çıkacağım seni almaya gelirim ve beraber konuşmaya gideriz olur mu?" zaten bunu istiyordu ama bir an tereddüt etmişti, aslında ikisinin karar vermesi daha iyi bir yol olurdu bu arada Jimin'e de haber verirdi.
"Anlaştık doktor ama beni nerden alacaksınız?"
"Çıkınca evine gelirim"
"Evimi biliyor musunuz ki?"
"Hasta kaydında var " Taehyung başıyla onayladı.
"Anladım bekliyorum o zaman, görüşürüz " karşısındaki de 'Görüşürüz ' dediğinde telefonu kapattı.
Jungkook hemen Jimin'i aradı ve durumu anlattı, karşılaştıkları günü de hatırlattığında Jimin sevinmişti, o çocukla anlaşacaklarını düşünüyordu. Sevinçle karşıladı, Jungkook'a Yoongiye haber vereceğini onun da tanışmak isteyeceğini söyledi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BABY BURN - VKOOK ✓
FanfictionBelki de bekaretimi Jeju'nun güzel koylarından birinde, aşık olduğum doktoruma vermeliydim. Bu güzel bir anı olmaz mıydı?