Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Taehyung
Hayatımda ilk defa böylesine mutluydum. Hoseokun ağzının payını verdikten sonra eve döndüğümüz de güzel yemekler yapmış, sevgili olmamızı kutlar gibi eğlenmiştik. Şimdiyse kanepe de üzerinde uzanıyor omuzlarını seviyordum. Kafam göğsünde parmak uçlarım omuz kemiklerinde dolaşıyordu. Yaşadığımız onca ateşli andan sonra sevgili olmamızın ardından sadece uzanıyor ve birbirimizi okşuyorduk. Ona sevgilisi olarak dokunmanın bu kadar güzel olacağını kim bilebilirdi ki? Hayatım boyunca yaşamadığım huzuru yaşıyordum şuan. Ciddiyim hiç aşk yüzünden böyle mutlu olmamış ve tamamlanmış hissetmemiştim. Ona dokunmak mükemmeldi ama onu okşarken benim göbeğimin yanması ne kadar mantıklıydı bilmiyorum. Keşke onun göbeği yansaydı. Uzun süren sessizlikte sonra güzel ağzını açtı.
"Taehyung bir şekilde Hoseok'ta intikam almak istermisin yani bana anlattıkları senin suçsuz olduğunu gösteriyor?" Dedi doktorluğa geri dönmemin benim açımdan önemini biliyordu. Uzun süre hastası olmasam da beni analiz ettiği, hareketlerimi meslek açısından incelediği anları hissediyordum. Zaten o bunu yaparken kendimi rahatsız hissetmiyordum. Bir doktor olarak Jungkook, tek ihtiyacımın okula bir şekilde geri dönmek olduğunu anlayan tek doktordu. Çünkü geçmişimi benden olmasa da öğrenmişti.
"Onunla uğraşılmaz bende düşündüm ama oluru yok" kafamı göğsünden kaldırıp biraz doğruldum yüzüne bakabilmek için. "Jungkook durumum Hipokrat yeminini zedelemen kadar önemli değil." Başımı tekrar göğsüne yasladım. Şimdi söyleyeceklerimi yüzüne bakarken rahatça söyleyemezdim. Bu yüzden kollarımı da doladım sıkıca.
"Elimde olsaydı bunu öğrenmeni engellerdim çünkü az çok geçmişimi biliyordun... Bende kendimi sana odakladığımdan beri o kadar kötü değilim farkındaysan. Biliyorum uzun zaman olmadı tanışalı ama sana hissettiklerimi hissettiğim kimse olmamıştı ve ben kendimi senden uzak tutamadım... zaten bunun için uğraşmadım bile çünkü... Çünkü seni merak ettim. En başından beri bana olan şevkatli bakışlarını görüyordum. Hastahane de ilk gördüğümde bile..."
Dudaklarımı kalbine bastırdım. "Sen bana destek olurken okulu kazanıp tekrar başlayabilirim bana umut ve enerji veriyorsun... yani okul meselem için Hoseok'la muhattap olmana gerek yok. Ne kadar nefret etsem de onun bu yaptıklarının bir hastalıktan olduğuna inanıyorum. Çünkü Hoseok biz öğrenciyken en azından sevgilisi olana kadar mükemmel bir insandı... sonra Jenniye aşık oldu. Jenniye aşık olduktan sonra kendi iradesi yokmuş gibiydi çok geçmeden de bunlar oldu. Jenni'den ayrılmak onu çok etkilemiş belli ki" enine boyuna düşündüğümde Hoseok'u kesinlikle haklı gösterecek bir taraf yoktu ama Jungkook benim için hipokratını doktorluğunu düşünmeden sadece benim için kötü şeyler bile yapacağını kolayca söylediğinde Hoseok'ta böyle mi düşünmüştü dedim. Belki oda Jenni için her şeyi yapacak kadar seviyordu?
"Anladım güzelim"
"Bir de o gün hastahane acil kayıtları silinmişti. O gün benim olmadığımı kanıtlayacak şeyler vardı ama görmezden gelindi. Mesela mesai girişim yoktu. Ben o hastaya vurulan iğneyi vurabiliriz diye bizden sorumlu profosöre fikir vermek istedim oda bana bunun onu felç edeceğini, çocuk olduğundan büyük ihtimalle öldüreceğini söyledi. Bunu bana karşı kullandılar bende kanıtlayamadım o gün Hoseoklaydım ve o Jenniyle olduğunu söyledi."
