My All | Chaelisa

3./Saraydan Kaçış

Ay ışığının aydınlattığı sarayın bahçesinde koşuşturuyordu. Gidecek belirli bir rotası olmadan öylece koşuyordu. Lisa dan kaçmaktan çok kendi düşüncelerinden kaçmaya çalışıyordu.

Chaeyoung, üstüne bir şey almadan, ince geceliği ile sarayın büyük bahçesinde nefesi kesilene kadar koşmuştu

Ne kadar mesafe olursa olsun saray, aynı saraydı işte. Ne kadar kaçabilirdi ki?

Koşmaktan bıkıp öylece bahçenin ortasında dikildi. Koskoca bahçede sadece ateş böceklerinin sesleri ve onun kesik kesik hıçkırıkları duyuluyordu.

Bunca zaman kendini kandırdığını düşünüyordu. Lisa'nın asla ona o gözle bakmayacağını kabullenmek canını yakıyordu.

Saniyeler, Chaeyoung için yıllara dönüşürken göğsündeki acı artıyordu. Bu kadar üzüleceğini tahmin etmiyordu. Lisa'nın başkasıyla olmak zorunda kalacağı günleri zaten bekliyordu.

Sadece fazla hazırlıksız yakalanmıştı.

O an aklına tek bir şey gelmişti.

Kaçmak.

Nereye olursa olsun sadece kaçmak istiyordu. Herkesten kaçmak istiyordu.

Onu saraydan kimin çıkarabileceğini düşündü.

Jisoo asla bunu yapamazdı. Sarayda ondan başka da kimsesi yoktu zaten.

Saraydan rahatça çıkabilen çok az insan vardı. Ona en yakın olanlar ise hekimlerdi.

Aklına gelen fikirle gülümsedi.

Kılık değiştirecek ve bu saraydan ebediyen ayrılacaktı.

Acının olmadığı, mutlu ve sakin bir hayata kavuşacaktı.

En azından o, bir anlığına böyle düşündü.

***

Yeşil renginin hakim olduğu, havasız, büyük odaya girdiğinde daha önce hiç görmediği genç bir kız onu karşıladı. Hemen hemen aynı yaştaydılar. Chaeyoung'u görünce yüzüne kocaman bir gülümseme yayıldı.

Burası sadece kraliyet ailesinin tedavi edildiği bir odaydı. Bu odaya yalnızca Lalisa sayesinde girebiliyordu. Başka türlü imkansızdı.

"Elinizdeki yara için mi geldiniz?" Genç hekim, kadife sesiyle sormuştu.

"Oh, hayır... B-ben sadece..."

Kullanacak başka bir yalan bulamayıp pes etti. Derin bir nefes alıp "Evet elim için geldim. Merhem alıp gideceğim."

Karşısındaki genç hekim yumuşak ve şefkatli bir sesle "Burada bekleyin. Hemen getiriyorum."

Yapmacık bir gülümseme ile onu onayladı, Chaeyoung.

O, gider gitmez hemen dolapları karıştırmaya başladı.

Hekimlerin giydiği bir kıyafet bulup buradan derhal kaçmalıydı.

Birkaç tahta dolabı karıştırdıktan sonra aradığı kıyafetleri bulmuştu. Kıyafetleri alıp odaya çıkacakken genç hekim kapıda belirdi.

"Kıyafetleri nereye götürüyorsunuz?"

"B-ben..."

"Çaldığınızı söylemeyin bana..." Chaeyoung'un cevap vermesini beklemeyip bağırmaya başladı

"Aman tanrım! Bir hırsız var!"

Chaeyoung daha ne olduğunu bile anlamadan karşısındaki kadın çığlıklar atmaya başlamıştı bile.