Buhay With Barkada (on-going)

-20-

Diego's POV

This is the day. Pauwi na kami galing bora. Malamang dun kami galing.

Tahimik lahat sa plane. Si neil, simula nung nalaman nya lahat. Di na namansin. Pero nakapagusap naman sila ni yen. At sabi daw. Never na daw ulit magiging sila. Ampalaya. -_-

Eh pano kung mapigilan pa namin yung parents namin? Hays. Si julia katabi na ni kath. Makikita mo sa mata nya na malungkot sya. Pero pinipilit pa din nya na maging masaya. Kaya ngayon. Makikita mo yung tapang sa mukha nya.

Si dj? Tahimik. Sobra. Hindi ako sanay. Madaldal at maingay to eh. Pero ngayon? Kahit ngiti di nya binibigay. Oo, hindi at ewan lang lumalabas sa bibig nya.

So ganto na lang ba? Wala nang pagasang mabago pa?

Sa tagal ng biyahe at sa haba ng oras. Wala akong ibang ginawa kundi tumingin tingin at pumikit na kuyareng tulog.

After 12345678910 hours.

Nakalapag na ang plane namin sa manila. Kahit sa pag baba walang nagsalita. Nung umuwi na kami. Wala ang parents namin. Pero may sulat.

Napayakap na lang ako kay dj at napaluha ng wala sa oras..

Julia's POV

Pinatawag kami ni diego at magkita kita daw sa clubhouse. Di na sana ako pupunta kasi wala ako sa mood pero dahil andun lahat. At ayokong ma op sa dadating na pasukan kung anong pinagusapan nila. Edi pumunta na lang ako. Sinundo ko si kath. As usual naman yang babaeng yan.

Ng makarating kami sa clubhouse. Nandun na si yen pati si diego at dj. Mga ilang minuto pa ang lumipas at nakumpleto na din kame.

"So ano na yung paguusapan ng matapos na." Sabi ni neil ng walang ka emosyo emosyon.

"Uhm... So eto na. Diba magkakaron dapat kami ng arrange marriage ni yen? So hindi na yun matutuloy..." ewan ko kung bakit hindi mag sink in sakin nung sinabi nya at halo halong emosyon ang bumalot sakin.. Parang nagkaron ako ng pagasa ulit. Pagasa para samin..

"... Pero kailangan ko paring pumuntang states.." At eto line na to ang sumira nang pagasang yun.

"Ng magisa.."

"Ahm. Yun lang ba? Btw yen and neil wag nang maginarte. Magbalikan na kayo. Kundi papaliparin ko na kayo pabalik ng bora. And diego. Goodluck sa states. I wish makakita ka ng new friends like us! Enjoy ka dun."

Sabi ko. Ayoko nang pakinggan ang iba pa nyang sasabihin. Aasa at aasa lang naman ako eh. Wala rin namang mangyayare.

"yun lang. Pwede na kayong umuwi. "

Pagkasabi nya nun. Hinatak na ako ni kath pauwi. Walang nagsalita saamin. Walang umimik saamin. Wala..

Diego's POV

Ngayon ang alis ko. Hinatid na nila ako sa airport at nagpaalam isa isa. Ayokong umalis pero kailangan. Para sa pamilya. Para sa kapatid ko. At para sa barkada ko.

Tinawag na ng attendant ang plane number ko. Dumire deretso na ako sa plane at umupo. Sinuot ang earphones at pumikit. Hindi nagsalita. Hindi nakiramdam. At higit sa lahat. Hindi masaya at hindi sasaya.

Hindi ko alam kung anong mangyayari sakin dito sa states. Hindi ko alam..

Julia's POV

Oo na. Ayaw ko nang umalis sya. Oo na. Nagdrama ako kagabi. Kasi naman. Mahal ko sya. Mahal nya ako. Pero complicated pa din. Di pa din pwede. Anak ng tilapia kase eh. Wala naman akong lovelife pero broken hearted ako. Galit ata saken yun author neto eh. Ayaw nya atang sumaya ako. Gusto laging madrama at magisa ako sa buhay..

De joke lang. Labyuuu!! Hahahaha

Kasalukuyang nakatambay ako sa court malapit sa subdivision namin. Hawak hawak ang gitara.Wala lang. Emote emote kunyare. Pero syempre sa bawat emote ko may biglang eepal sa gilid gilid. Ganyan naman lage eh.

"Broken hearted?"

Diba? Nanahimik ako dito tapos. Ayyy fc!!

"Hindi."

"broken hearted nga."

"Sabi ko diba hindi? Dun ka nga. Nageemote ako dito eh!"

"Hay. Bakit ba? May nagkamali sayo? Tapos nauntog sa wall?"

Nacucurious ka kung sino yung kausap ko no? Si ano yan!! Hulaan niyo! Yung tao pangit na laging epal. Hindi to si dj. Kasi kung si dj to malamang supalpal na sa sahig to.

"Manahimik ka. Kakanta ako."

" naghahanap ka ng maaaya. Pagkat sadyang walang magawa.

Naguubos lang ng oras sa wala. Hala.

Na search mo na lahat sa internet. Naubos na ang load sa kakatext.

Naghihintay lang ng may makukulit ulet. Ulet.

What are you waiting for? Call my number, knock on my door.

Nandito lang ako. How i wish you let me know.

Kung sino sino pang tinatawagan mo nandito lang naman ako.

At kung saan saan ka pa naghahanap nandito lang naman ako.

Ako na lang sana. Tayo na lang dalawa..."

"Para sakin ata yan eh."

"Kapal mo. Makaalis na nga lang dito"

Tatayo na sana ako ng may iabot saken tong fc na to.

"Oh. Number ko! Alam kong yun yung gusto mong iparating."

Jusme lang! Sakit sa bangs!! Haay. -_-"

Lumipas ang mga araw. At wala nang masyadong magagandang nangyayare dahil pasukan na at dahil tamad din namang mag type ang author ng storyang to kaya laging bitin ang update nya at laging nagrereklamo na walang nagvovote sa story nya pati nagbabasa at nagcocomment. Kaya kayo mag comment nga kayo at mag vote!! Kaya sakin nabubuhos lahat ng kamalasan eh.

Anyway highway. Madaming transferee ngayon. Hmmm. Hayaan na sila. Wapakels. Im moving on...

Hahahahahaha ok wala ngang connect ano? Kacornyhan mo author.

Basta ngayon? Gusto ko lang kasama mga kaibigan ko. Gusto ko munang matahimik ang buhay ko.

An: last part na next!! Ma curious kayo kung sinong kausap ni juls! Hahahaha. So anywaays. Go vote. Comment. And spreaaad!! Sabihin nyo din if you want book 2 :) about yun siguro sa high school life nila. :)) owkay bye.