1.bölüm*Başlangıç*

17.3K 721 395
                                    

Selamun Aleykum, başlama saatinizi yazar mısınız?
··························
"HerDem"

Herkesin bir imtihanı vardı. Bazı imtihanlar insan için birer lütuftur.
Benim lütfum.
Benim şükür sebebim.
···

Kendimden emin bir şekilde yürüdüğüm sokakta "Altınbaş Kuyumculuk" yazısını görünce içeriye girme isteği uyanmıştı. Kuyumcuya selam vererek içeriye girdim. Kuyumcu selamıma karşılık vererek ne istediğimi sormuştu. Gözlerim cam olan tezgahın üzerini dolaşırken tek taşta takılı kalmıştı. Kesin çok mutlu olur diye umut etmiştim. Ben onun için herzaman umut ederdim. Sonunda dualarim kabul olmuş isteme olumlu gerçekleşmişti. Yılların verdiği bir kırıklık olsa da aklımı şu zamanda tutmakta fayda vardı. Ben sevdiğim kadına kavuşacaktım. Çocukluktan beri aşık olduğum insana...
Ücretini ödeyip kuyumcudan çıktım. Saate baktığımda namaza az kaldığını görünce camiye doğru hızlandım. Ezan saati dolunca minarelerden ezan sesim yükseldi. Mesleğime aşıktım. Hemde fazlası ile seviyordum. Namazdan sonra camiden çıkarak toplu insanların olduğu bir bankta tek başıma oturdum. Telefon ile sevdiğim kızı arayarak bekledim. Bir süre sonra cılız sesi kulaklarıma ulaştı.

"Efendim" dedi.

"Selamun Aleykum rahatsız ettim ama benim için önemli biraz sonra herzaman ki banka gelir misin? "

Uzun süre ses gelmedi. Düşünüyordu o yüzden söze girerek onu ikna edici konuşmaya başladım.

"Merak etme hassatiyetlerimize dikkat ediyorum" yani başbaşa yalnız kalmak istemiyordu. O yüzden gelmek istemiyordu.

"Peki, on beş dakikaya oradayım" diyerek kapattı.

Küçükken okul çıkışı bu banka gelir otururduk. Küçüklüğümüz ile ilgili anıları düşünerek sevinmiştim. Onun ile ilgili olan her şey beni ayrı ayrı mutlu ediyordu. Diğer banka birisi oturunca kafamı sağa doğru çevirerek baktım o gelmişti. Sadece gözleri gözüken bu hatun bana helal değildi. Bana bakmadan konuşmaya başladı.

"Sana söylemek istediğim şeyler var"

"Benimde var" dedim mutlulukla

"İlk sen söyle "

"Yok sen söyle" dedim.

"Ubeyd. " dedi bana bakarak bir an gözlerimde gözlerini görmek beni sevinç haline sokarken bana devamında söylediği cümle bütün sevincimi içimde kalmıştı. Aksine hüzün geldi. Boğazıma oturan yumru kolay kolay geçmeyecekti.

"Ben devam edemem" dedi. Şaşkınca bakakalmıştım. Elimde tuttuğum kırmızı kare kutu ellerimin arasında kalakalmıştı. Benim içimin sıkıldığı gibi elimdeki kutuda can çekişiyordu. Ağzımdan söz çıkmaya çalışırken kelimeler içimde cebelleşti. Kekeleyerek konuşmaya çalıştım.

"N- Neden?" Diye sordum.

"Senin üzülmeni istemiyorum ama geçmiş beni bırakmıyor" dedi.

"Onu hala unutamadın mı?" Diye sorduğumda kafasını yavaşça sallayarak önüne döndü. Son kez bakmak istedim. Son kez görmek istedim gözlerini.

"Ben gideyim, hakkını helal et " dediğinde bir şey dememe kalmadan arkasına bakmadan gitmişti.
Ben ne diyeceğimi ne yapacağımı şaşırmıştım. Duygu yoğunluğunun fazlalığı ile oturduğum yerden kalkmadım. Uzun süre bekledim. Bekledim. Ağlasam ağlayamadım. Gülsem gülemezdim. Hayallerim ile birlikte hayatım da karışmıştı. Tamamı ile karman çorman bir hayata sahip olmuştum. Bilememiştim ben kendimi bile bilemedim...

Yavaş yavaş camiye girdim. Daha ezana yirmi dakika vardı. Yere oturarak düşünmeye başladım. Neden böyle olmuştu? Nasibim o değil miydi? O kadar uzun zaman sevmiştim onu şimdi ne yapacaktım. Kalbimde ki boşluk beni sıkıyordu. Derin derin nefes alarak secdeye gittim. Uzun uzun dua ettim kafamı kaldırdığımda Salih bana bakarak gülümsedi. Bende tebessümle karşılık vererek yanına oturdum.

"Hayırdır hocam bir sıkıntın var gibi?"

"İlla ki imtihanlar var" dedim. Derin ve güçlü bir nefes alarak konuşmaya başladı.

"Abi benimde bir derdim var. Dert demek istemiyorum lakin olmuyor işte" elimi bacağına koyarak konuştum.

"Anlat hele kardeşim elbet vardır bir dermanı" dedim.

"Var abicim var. Şöyle oldu sevdiğim bir kız vardı. Biz birbirimizi seviyorduk bir gün bana haber etti. Dedi beni babam başkasına veriyor gel yetiş. Bizde apar topar gittik istedik neyse şimdi yarın nişan var. Para toparlayıp yüzük aldım ama tek taş istiyormuş kardeşi söyledi. Hayali miymiş neymiş bende de bir kuruş para yok" dedi. Mahzun mahzun bakarken tebessüm ederek elim cebime gitti. Cebimden çıkarttığım kırmızı kutuyu eline bıraktım. Hayret olmuş bir şekilde bana bakarak konuştu.

"Abi bu ne?" Dedi.

"Ihtiyacın olan şey" dedim. Içine bakarak hemen kapattı.

"Abi bu çok pahalıdır. Kabul edemem" dedi.

"Öyle şey olur mu? Bana lazım değil artık sen işini gör" dedim.

"Borç" deyince kızarak konuştum.

"Borç falan değil istemiyorsan söyle giderken çöpe atarım" dedim.

"Yok abi estağfurullah" diyerek sarıldı. Sırtına vurarak bıraktım.

"Allah razı olsun. Rabbim ne muradın varsa versin. Konuyu bilmiyorum ama Rabbim karşına öyle güzel kimseler çıkarsın ki hayret edip ben ne sevap işledim diye düşünesin inşallah. Rabbim senden razı olsun" deyip durup durup dua ediyordu.

"Ecmain olsun kardeşim" dedim ve ezan okumaya doğru yürüdüm.

Ezanı okurken içimde hiç bilmediğim ayrı bir huzur geldi. Nasip değilmiş demeye başlamıştım. Ama yinede aklıma geliyordu. Kolay değildi insanları unutmak özellikle sizde yer edinen insanlar.

Namazdan sonra eve gittim. Kapıyı çalarak bekledim. Kız kardeşim kapıyı açınca gülümseyerek içeriye geçtim. Ceketimi çıkarttığımda Özlem elimden alarak astı. Tam geçiyordum ki kolumdan tutarak kendine çevirdi.

"Neyin var senin?" Diye sordu.

"Çk şeyim var" dedim uzatarak.

"Nisan abla ile mi alakalı" dediğinde nisan adını duyunca gözlerimi kapattım. Bir anda belime dolaşmış elleri ile beni sardı. Ve teselli etmeye başladı.

"Üzülme abicim. Her kimsenin nasibi vardır." Dediğinde gülerek ona baktım o da utanarak içeriye koşturdu. Annem'ın yanına gelerek ellerinden öptüm. Annem başımı okşayınca yanına kıvrıldım. Gözlerimi kapattım.

İbrahim süresi yedinci ayette şöyle geçiyor;
" Ve hatırlayın ki Rabbiniz size şöyle bildirmişti: Yüceliğim hakkı için şükrederseniz elbette size (nimetimi) artırırım ve eğer nankörlük ederseniz hiç şüphesiz azabım çok şiddetlidir. "

···············
Bölüm sonu.
Yeni hikaye ve yine ben :)

Oy ve yorum güzel düşüncelerinizi bekliyorum.

♥Yine HemDem serisidir♥

Okuma listenize eklerseniz sevinirim...

Muhabbetle ♡

(Düzenlendi ama ekleme yapılmıştır.)

~HerDem~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin