-12.Bölüm-
Zaman lazım sadece unutacaksın!
Nasıl unuttuysan çocukluğunu,
Kırılan oyuncaklarını,
Kırılan kalbinide öyle unutacaksın!Cemal SÜREYYA
- Ooo,cemal abi haa(birden gelen gülüşmeler)
- Öyle dergiyi karıştırırken çıktı önüme.
-Belkide bu bir işarettir kardeşim.Hani kızlarda olay böyledir ya,önlerine çıkan herşey onlar için bir işaret falan 😁
-Belkide kardeşim,belkide..Ama bir gerçek var benim için,bu işareti çürüten;
Ben unutmak istemiyorum kalbimi.Aksine sonuç her ne olursa olsun onu yaşamak istiyorum..Sonuna kadar yaşamak...- Sevgi ile olur mu bilemiyorum be kardeşim. O hâlâ Yusuf'u seviyor,onunla yaşıyor.Sence seni isteyecek mi? Senin onu kalbine aldığın gibi o da alacak mı seni kalbine?
- Öyle ama..Zaten hemen kollarıma gelmesini beklemiyorum ki.Ama birgün gelsin istiyorum.Bir şansımız olduğunu,
beni birgün sevebileceğini bilmek istiyorum.Gerçekten bir şansımız olduğunu,beni birgün seveceğini bilsem ömrümün sonuna kadar onu beklerdim.
Sadece küçük bir şans. O küçük şansın gelmesini bekliyorum ben. Bunun içinde ne gerekiyosa yapacağım.- Ben hep senin yanındayım,bunu biliyorsun kardeşim. Ne yaparsan yap, yanındayım..
Bir Kaç Saat Önce:
- Sevgi!
-Ege!Bunlar ne?Ne demek oluyor bunlar?
-Sevgi,sevgi ben..
-Sen ne Ege,sen ne...
(Terlemiş ve korkmuş bir şekilde yataktan kalkar)
Allahım, Allahım.. rüyaymış herşey...
............
Ege yine eline defterini alır ve öylece koltuğunda kalır bir süre. Sevgiye bir türlü dile getiremediği duygularını o deftere paylaşır. O defterle dile getirir herşeyi. Sevgidir o defter onun için,aşktır,acıdır, kalbidir.. Kısacası Ege'dir. Herşeyidir...
Her defasında ellerini tutmakla kolladığım o gözlerinde buluyorum gözlerimi,
Cesaretimi toplayamayışım,
Sebebsizce gelen gülüşlerim,
Utangaçlığımda saklı olan sevgim,
Anlamlı bakışların,
Aniden gelen cesaretim,
Hepsi ben,
Hepsi sen,
Hepsi biz...
Öylece uyuya kalır koltuğun üzerinde Ege. Kalbindeki acısıyla öylece uyuya kalır. Bu acı hiç bitmeyecektir onun için. Asla dinmeyecektir. Öylede olacak. Bir gün Sevgiyle kavuşsalar bile orada bi yerde kalacak o acı. Dinmeyecek. Eğer bir gün kavuşurlarsa,bu hiçte kolay olmayacak onlar için. Çünkü Ege'nin kalbi Yusuf' a ait. Ve bir gün kavuşursa Ege ve Sevgi, asla kolay olmayacak ikna edişler; inandırışlar. Hani dedim ya Ege'nin kalbi Yusuf'a ait diye,belkide değildir! İşte bunu kanıtlamakta Ege'ye kalmış artık. Buna inandırması lazım Sevgi'yi.
Sevgi için ne kadar kolay olur bilemem ama hiçte kolay olmayacak gibi. O kalpte hep Yusuf'u görecek. Ege'nin duygularını hissetmek istemeyecek belkide..
Belkide artık kendini Ege'de bulacak. Ona inanacak. Duygularının samimiyetini görecek. Öylece sevecek Ege'yi. Böyle açacak kendini ona.
Ben en çok sol yanıma ağlarım,
İçime akmasın diye..
Hep sol yanıma ağlarım ben,
Kalbimde kalmasın diye..
Kalbime akmasın diye...
Daima sol yanımı kullanırım ben;
onunla yaşarım,
"Ben" yaşıyorum diye!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İki Beden Tek Kalp
Non-FictionKaza geçirerek ölen nişanlısının kalbinin başkasına nakledilmesi sonucu o hastaneye birgün kontrole gelen Yusuf'un kalbini taşıdığı kişinin nişanlısı olan Doktor Sevgi ile karşılaşması..Ve hâlâ bitmeyen ve asla bitmeyecek olan bir aşk hikayesi...!!