Asla Unutamayacaksın

101 12 1
                                    

                              1. Bölüm

Düğün tarihi almaya gittiğimiz birgün kontrolden çıkan bir araba sonucu geçirilmiş bir trafik kazası.Her yerde atılan çığlıklar, bağrışmalar.Ordan oraya koşuşturan yığınla insan.Seslere uyanmıştım sanki. Etrafıma yavaşça göz atmaya çalışıyordum, olanları algılamam gerekiyor gibi hissetmiştim bian.Ama anlamamıştım o kadar insanın bizim için toplandığını. Kafamı kaldırıp baktığımda başımda bi doktor vardı,işte o an anlamıştım sanki bir şeyler olacağını.Kalbim hissetmişti.Doktora diyebildiğim tek şey"Bende doktorum" olmuştu.
Gözümü bir kez daha açtığımda hastehane yatağında öylece yatıyordum.Bu sefer başımda bi doktor yoktu,annem,babam ve kardeşim vardı. Dışarıdan gelen seste sanki kayınpederimin sesiydi.Anneme ne olduğunu,neden burada yattığımı sordum.
   -Bir kaza geçirdiniz kızım,diyebildi.
Bir kaza geçirdiniz kızım..Ne kadar da abest bir cümleydi sanki o an benim için. "Bir kaza geçirdiniz kızım"!
  -Ama anne,bugün biz düğün tarihimizi belirleyecektik,diyebildim sadece. 
Gözümden yaşlar süzülmeye başladı hemen.Sanki kaza geçiren ben değildim. İnanamıyordum hiç bir şekilde bu duruma. Gözlerim,en çokta kalbim Yusuf'u arıyordu.
Bir süre sonra odada kimse kalmamıştı.
Kolumdaki serumu çıkarıp hemen Yusuf'u aramaya başladım.Koridorları gezerken en yakın arkadaşım olan Pelin'e rastladım. Ağlıyor muydu o?Sanki kalbim bedenimden ayrılmıştı bir anda.
   -Pelin.Allah aşkına birşeyler söyle bana. Yusuf nerede?Yusuf nerede?
Öyle ağlıyordum ki hıçkırıklarım boğazımı düğümlemişti artık.Yutkunamıyordum bile.
  -Pelin ne olur birşeyler söyle,yalvarırım birşeyler söyle ne olur.
Kolumdan tutup beni yoğum bakımın önüne getirdi."Neler oluyor Pelin"bile diyemedim.Anlamıştım.Kalbim oracıkta yatıyordu.Öylece yatıyordu..Hiç kıpırdamadan...
En son yere yığıldığımı hatırlıyorum.
                      
                         - 2 Saat Sonra-
   Ben niye hâlâ yatıyordum.Benim Yusuf'un yanında olmam gerekiyordu. Yatmanın sırası mıydı şimdi.
  Hemen üstümü giyinip yoğum bakımın önüne geldim.Hazırlanıp içeri girdim. Sadece elini tutmak istiyordum.Yanında olduğumu bilmesi gerekiyordu.Hemen uyanması için bu şarttı.
    -Evlenecektik biz.
Daha bir sürü çocuklarımız olacaktı. İsimleri bile belli Yusuf.Hadi kalk ne olur, bunların gerçekleşmesi için kalk. Hayallerimiz için kalk hadi.Bizim için kalk.
     
      Evet arkadaşlar,herkese merhabalar🤗Buralarda henüz yeniyim ama inş desteklerinizle devamı gelecek diye umuyorum.Çok büyük bir aşkla sevgiyle başladım,inş böylede devam eder.Elimden geldinde erken bölümde yayınlamaya çalışacağım ama genellikle her hafta bugün devamını getirtmeyi planlıyorum.Hoşçakalın.Umarım sevdirebilirim sizelere hikayemi...

İki Beden Tek KalpHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin