3. BÖLÜM

5.8K 378 36
                                    

Herkes Jongin'in kucağında uyuyan bebeğe bakarken sessiz kaldı. Luhan sinirden titreyen ellerini yumruk yaparken minik bebeğini izliyordu. Jongin ona döndüğünde kendini toparlayarak ona bakmaya başladı.

"Odası nerde?" Jongin ilgiyle sorarken başıyla takip etmesini işaret etti.

Merdivenleri çıkarak üst kata ulaştılar. Luhan beyaz kapılı odaya girerken diğeride onu takip etti. Kapının karşısında büyük bir pencere, pencerenin önünde bir yatak ve beşik duruyordu. İkiside beyazlar içinde dururken bahar ayının ılık rüzgarı tül perdeyi aralayarak içeri sızıyordu.

Luhan pencereyi kapatırken Jongin'de bebeği beşiğine bıraktı. Luhan oyuncak köşesinden küçük ayıcıkları ve yavru köpek peluşlarını alarak bebeğinin yanına koyduktan sonra emziğini verdi. Minik bebek emziği emerek çıkarttığı garip sesler onu gülümsetirken komodinde duran telsizi açtı. Diğerinide yanına alırken Jongin'in hala odada olduğunu gördü. Kitaplığın önünde okul albümüne bakıyordu.

Jongin bebeği beşiğine bırakarak geri çekildiğinde Luhan'ı bebeği ile ilgilenirken gördü. O, oyuncaklar ile ilgilenirken odayı inceledi. Odanın bir köşesi çalışma bölümü olarak ayrılmıştı. Bir çok kitap raflara düzgünce dizilmişti. Yanıbaşında duran oyuncak köşesine göre oldukça resmiydi.

Kitaplığa giderek Luhan'ın hazinesini incelerken gözüne ilişen şey ile durdu. Aynısı evindeki kitaplıkta duruyordu. Lise albümü ona oldukça tanıdık gelirken eline aldı. Mezuniyet tarihi bile aynıydı. Luhan'ın onunla aynı liseden mezun olduğunu bilmiyordu. Geri dönerek daha önce okulda fark etmediği çocuğa baktı. Luhan bebeğini oyuncalar ile sarmalar o kadar meşgulduki onu fark etmemişti.

Albümün kalın kapağını açarak sınıf sırasına göre erkek kısımdaki öğrencilerden Luhan'ı aradı. Kendisi son şubeydi ve kendi sınıfına gelene kadar onu görmedi. Kendi sınıfına ulaştığında olmadığını bilerek iç çekti. Yanılmış olmalıydı, belkide ona başkası vermişti. Bebeğin annesi olabilirdi...

Kendi sınıfındaki kişileri iyi biliyordu. Yakın arkadaşları dışında sınıfı şişman ve inek öğrenciler ile doluydu. Resimlerin arasından bir kişiyi fark edince kaşları çatıldı. Onunla aynı sınıfta olduğunu bilmiyordu, hatta yeni öğrenmişti. Şişman çocuk, aldığı haber üzerine sinirini ona tecavüz ederek çıkardığı çocuk... Pişmanlıkla albümü kapatırken ismini merak ederek tekrar açtı.

Wu Luhan

Nefesi kesilirken dizleri titremeye başlamıştı. Bir yıl boyunca onu bırakmayan vicdanı acı bir şekilde onu ele geçirirken ciğerlerinin havasızlıktan yanmaya başladığını hissetti. Gözleri yanmaya başlamıştı, büyük ihtimalle eski krizleri dönmek üzereydi.

~~~~~~~~~~~~

Küçük çocuk merdiven başlıklarına tutunarak paytak adımlarla aşağıya indiğinde penguen gibi koşarak mutfağa girdi. Annesi abisine zorla yemek yedirirken babası onu fark etmişti.

"Luhan, hadi babaya gel. Baba işe gitmeden öpücük istiyor." babası bacağını patpatlayarak küçüğü çağırdı. Annesi onu fark edince abisine yemek yedirmeyi bıraktı.

"Orda dur küçük adam. Odanı topladın mı?"

Annesinden aldığı soru ile başını olumsuzca sallarken annesi kaşlarını kaldırarak ne bekliyorsun bakışı atmıştı. Anlayarak odasına gitti ve küçük elleri ile yatağı olduğu kadar topladı. Abisinin yatağıda dağınıktı ve annesi ona odanı dediği için abisinin yatağıda işe dahildi. Annesi daha sonra öğrenirse abisine yatağını toplamadığı için kızabilirdi ve küçük bunu istemiyordu.

he's mine! | kaihanHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin