Mr. Maniac Fall In Love With Ms. Popular

Chapter #27

.
Maya maya lang ay kumalma na rin siya at bumitaw na sa pakakayakap sa akin ng mahigpit.

'Oo nga pala hindi pa nga pala siya kumakain'

Mabuti pa sigurong kuhanan ko siya ng makakain.
Tumayo ako para lumabas ng bigla niya akong pigilan.. Hinawakan niya ang kamay ko ng mahigpit.

"Where are you going.?"
Malungkot niya tanong.
"You leave me again!?"
Dagdag niya pa.

Pano ko naman gagawin yon kong ayaw ko ng mawala siya sa akin?

"Of course not!."
Mahinahon kong sagot.
"Kukuha lang ako ng pagkain mo."
Dagdag ko pa sa seryosong boses.

Inalis ko ang kamay niya para makalabas na ako.. Baka kasi mayakap ko pa ang lalakeng to ng wala sa oras.

Pagbaba ko ay naisip kong ipagluto siya ng lagi kong niluluto sa bahay noon.. Baka kasi namimiss niya na.

Ilang minuto akong namalagi sa kusina at sa wakas ay natapos narin ako.. Siguradong magugustohan niya ang luto ko.

Maya maya pa ay umakyat na ulit ako sa kuwarto ni Diel.. Pagpasok ko ay napansin kong wala siya sa kama.. 'San naman kaya pumunta yon?' Napatanong tuloy ako ng walang oras sa sarili ko.

Hinanap ko siya sa CR pero wala siya don.. Tinignan ko siya sa terrace sa may bintana ng kuwarto baka sakaling nandon siya.

Hayy! Buti naman nandito lang plaa to e.. Nilapitan ko siya!. Hindi pa man ako tuluyang nakakalapit at bigla niyang pinatong ang kaliwa niyang paa sa may bakal.

'Teka! Magpapakamatay bato?"

"Diel?"
Gulat ng tawag ko sa kanya.. Agad agad ko siyang nilapitan bago pa siya tuluyang mahulog at makabitaw.
Napalingon naman siya sa akin.

"Halika nga!. Ano bang ginagawa mo? Magpapakamatay ka ba?"
Sunod sunod na tanong ko.

"Honey! Bumalik ka?"
Mangiyak ngiyak niyang sambit.

"Of course? Sa baba lang naman ako pumunta."
Sagot ko sa kanya.
"Teka! Bat ka ba nandito? Anong ginagawa mo dito?"
Taka kong tanong.

"I-i guess! Y-you leave me again!!"
Nahihiya niyang sagot.

Tinignan ko ang mga mata niya.
Na ang tanging nakita ko lang ay malungkot na awra.. Naaawa na talaga ako sa kanya hindi ko manlang siya magawang mapasaya.

"Umuwi na tayo!"
Yon na ang tangi kong na sabi.. Imbis na sagutin siya.

Napansin ko naman agad ang biglang linaw na awra niya at masiglang mga mata.. Ayoko na kasing pahirapan pa siya simula ngayon ako naman ang magpapasaya sa kanya.

.

Pinapanood ko siyang kumain.. Ang saya niyang panoorin lalo na paggutom siya! Ilang beses ba siyang hindi kumain?
Bigla ko namang naalala ang nangyari kanina at natawa nalang ako.

Grabe! Magpapakamatay siya dahil sakin? Pano pala kong umalis nga ako!! E di hindi na nasikatan ng araw to.!?

.

Pagkatapos niyang kumain ay naligo na siya.. Alam kong bumalik na ulit siya sa dating sigla kaya masaya na ako.
Eksaktong pagbukas ko ng pinto ng kuwarto ay nakabihis na si Diel.. Nakapag paalam na rin ako kina Mommy at Daddy na pati sila ay masaya na ulit.

"Are you ready?"
Masayang tanong ko.

Hinapit niya ang bewang ko dahilan para magkalapit ang mga mukha namin sa isa't-isa.