GİZEM-1

-15-

     "Alice sen ciddi misin?" Diye sordu Aria. Hala inanamıyordu.
"Evet, gayet ciddiyim."
"Bak Alice, ben de onları oradan çıkarmak çok isterim. Daha yeni seni kurtarmaya oraya gittik ve zor kaçtık. Şimdi sen oraya tekrar girmemiz gerektiğini söylüyorsun. Üzgünüm ama bu çok tehlikeli. Seni tekrar kaybetmeyi göze alamam."
     Harris ikizleri odanın dışında bekliyordu. Aslında odanın dışına kaçarak iyi etmişti. Çünkü ikizler 1 saattir bu konuyu tartışıyordu.
"Bak Aria, o çocukları orada çoktan bırakarak hata ettik. Şimdi izin ver de gidip hatamızı düzeltelim."
"Diyelim ki onları kurtardık, sonra ne yapacağız?"
"Onların varlığını bilmedikleri birer aileleri olabilir. Onları buluruz, ne kadar sevinirler düşünsene."
"Daha fazla dayanamayacağım."
Dedi Aria ve dışarı çıktı.
"Aria ne oldu?"
"Biraz yalnız kalmaya ihtiyacın var Harris."

     Harris hala odada olan Alice'in yanına gitti.
"Alice?"
"Ne var Harris?"
"Biraz konuşabilir miyiz?"
Alice'in morali çok bozuktu. Bu yüzden suratı asık biçimde oturuyordu.
Harris'in sorusuna kafa sallyarak cevap verdi.
"Aria oraya geri gitmek kesinlikle istemiyor." Dedi Alice sessizce.
"Haklıda."
"Sen de ona katılıyorsun yani."
"Evet ama hayır."
"Nasıl yani?"
"Aria oraya geri dönmeyi istememekte haklı. Ama o çocukları da orada bırakamayaız."
"Yani Harris?"
"Aria'yı bir şekilde ikna etmeyi başarabilirsek belki..."
Alice'in yüzü birden güldü.
"Sen ciddi misin Harris?"
"Evet, neden olmasın."
Alice daha fazla duramadı ve Harris'e sarıldı.
"Teşekkür ederim."

     "Peki onu nasıl ikna etmeyi planlıyoruz?"
"O işi bana bırak." Dedi Harris ve Aria'yı bulmaya gitti.
     "Aria, içeri gelebilir miyim?"
Diye sordu Harris ama cevap yoktu.
"Aria, beni duyuyor musun?"
"Yalnız kalmak istiyorum dedim ya!"
Harris Aria'dan böyle bir cevap beklemiyordu.
"Aria, konuşmamız lazım. İçeri geliyorum."
Cevap gelmemişti. Harris kapıyı açtı ve içeri girdi.
Aria yatağa oturmuş ağlıyordu.
"Aria?"
Harris Aria'nın yanına oturdu.
"Ona bu şekilde cevap verip sonra da çekip gitmemeliydim."
"Aria, kendini bu yüzden üzme. Alice seni bu şekilde üzdüğü için çok pişman ama biliyorsun siz birbirinize çok geç kavuştunuz. O sadece bir başka birirnin sizin gibi ayrı kalmasını istemiyor. O sadece oradaki çocukların bu şekilde kimsesiz kalmasına katlanamıyor."
"Evet, haklı. Ama onu bir daha kaybedemem."
"Kaybetmeyeceksin. Buna izin vermem Aria. Ama şöyle düşün, sen ikizine kavuştuğunda ne kadar mutlu olmuştun. Oradaki çocuklar bir kurtarıcıları olmadığı için belki ailelerine kavuşamayacaklar."
Aria bir şey söyleyemedi. Harris haklıydı.
"Ben artık gideyim. Sen de kendini bu kadar üzme. Nasıl olsa bir yere gitmiyoruz."
"Gitmiyor muyuz?" Aria Harris'e baktı ve gülümsedi.
    
     Akşam yemekten sonra hepsi odaya toplandılar. Plan zamanı gelmişti.
"Şimdi, nasıl böyle bir şey yapmayı planlıyoruz?"
"Bilmiyorum ama hata yapma şansımız yok."
"Önceki sefer gibi yakalanırsak bir daha kurtulamayabiliriz. Bunu göze almaya hazır mısınız?"

                  -Bölüm sonu-