Ο Ωκεανός μου

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3

Οι καλεσμένοι άρχισαν πλέον ν'αποχωρούν,η προσεγμένη αυτή δεξίωση σύντομα θα γίνει μια ανάμνηση.

Καθ'όλη τη διάρκεια αυτής της δεξίωσης τα μάτια του Άγγελου βρίσκονταν συνέχεια πάνω στη Λένα.

Ο άχαρος τρόπος που κινείται,τα επιμελώς ατημέλητα μακριά ξανθά μαλλιά της,τα μεγάλα πράσινα μάτια ,τα λεπτεπίλεπτα δάκτυλα ,το ζουμερό κορμί της είναι μόνο μερικά από τα στοιχεία που κέρδισαν την προσοχη του.

Από το βλέμμα καθώς και τη συμπεριφορά της είναι εύκολα αντιληπτό ότι μεγάλωσε με δυσκολίες.

'Προσποιείται ότι είναι δυνατή και ανεξάρτητη ,όμως είναι απλώς ένα τρομαγμένο κοριτσάκι.Κι εγώ θα το δαμάσω.' σκεφτόταν ο Άγγελος καθώς την παρακολουθούσε να μαζεύει τα πιάτα από τα τραπέζια.

Στάθηκε όρθιος,ίσιωσε τη γραβάτα του,καθάρισε το λαιμό του και βημάτισε προς το μέρος της απασχολημένης Λένας.

-"Λοιπόν,θες να σε πάω στο σπίτι σου;Απλά πες μου τη διεύθυνση" τη ρώτησε δείχνοντας της το νέο του αμάξι.

Η Λένα τον κοίταξε απορημένη στα μάτια ,κάλυψε με τα χέρια της το στόμα της καθώς της ξέφυγαν χαχανητά.

Ο Άγγελος την κοίταξε θιγμένος.

-"Να με πας σπίτι μου; Δεν ξέρεις καν το ονομά μου! Και ειλικρινά πιστεύεις πώς θα με ρίξεις χάρη στο αμάξι σου ; " απάντησε η Λένα ενώ ταυτόχρονα τελείωσε τη δουλειά της.

Ο Άγγελος κοντοστάθηκε για ένα λεπτό,όντως δεν ήξερε το όνομα της.

-"Ποιό είναι το όνομα σου και να μου μιλάς στον πληθυντικό,μην ξεχνάς τη θέση σου." της είπε με σοβαρό ύφος θέλοντας να της επιβληθεί.

-"Πληθυντικό; Φίλε,η δουλειά μου εδώ τελείωσε! " του αντιγύρισε η Λένα ,έβγαλε την ποδιά που ήταν τυλιγμένη γύρω από τη μέση της και του την έδωσε στο χέρι.

-"Αντίο Άγγελε. Ελπίζω να μην ξαναειδωθούμε ποτέ." του είπε με χαρά και έπειτα τρέχοντας πήγε στο πλάι της Μένιας η οποία την περίμενε να φύγουν.

'Θα χρειαστώ κα φίμωτρο πέρα από λάσο.Ετοιμάσου μικρή ,θα ειδωθούμε ξανά και μάλιστα πολύ σύντομα!'σκέφτηκε ο Άγγελος.

Το κορίτσι αυτό του κέντρισε το ενδιαφέρον.

Δεν είναι σαν τις άλλες με τις οποίες συναναστρέφεται καθημερινά.

Είναι αλλιώτικη,αλλόκοτη...ελεύθερη.

Ο Άγγελος κατευθύνθηκε προς την κουζίνα.Η οικονόμος πρέπει να ξέρει ποιό είναι αυτό το αγενές κορίτσι,εξάλλου αυτή την προσέλαβε.

Αν και δυσκολεύτηκε να την πείσει στο τέλος τα κατάφερε.

Πάντα καταφέρνει αυτό που βάζει στόχο .

Έμαθε το όνομα και το επίθετο .

Κάνοντας μερικά τηλεφωνήματα έμαθε τη διεύθυνση,το τηλέφωνο και τον τόπο εργασίας της.

Η δύναμη των γνωριμιών που έχει φάνηκαν για ακόμη μια φορά χρήσιμες .

Έπειτα κλειθώθηκε στο δωμάτιο του,έβγαλε το κοστούμι που του προκαλούσε φαγούρα και ξάπλωσε στι κρεβάτι του.

Στο μυαλό του συνεχώς εισέβαλε το πρόσωπο της Λένας.

"Λένα" είπε καθώς αναστέναζε.Στα χείλη του απλώθηκε ένα ανεξήγητο χαμόγελο .

-----

Η Μένια βομβάρδιζε με χιλιάδες ερωτήσεις τη Λένα αναφορικά με το τι συνέβη με τον Άγγελο.

-"Τι εννοείς τίποτα;" ρώτησε και πάλι η Μένια.

-"Γλυκό μου κοριτσάκι ,για πολλοστή φορά, τίποτα δε συνέβη! Ο τύπος είναι χαμένος απο χέρι ! Ναι είναι απίστευτα όμορφος αλλά μέχρι εκεί. Η συζήτηση αυτή εδώ τελειώνει.Μην τον ξαναναφέρεις.Είμαι κουρασμένη." διαμαρτυρήθηκε η Λένα τρίβοντας τα δάκτυλα των ποδιών της.

Η Μένια στάθμευσε έξω από την πολυκατοικία που μένει η Λένα και την καληνύχτισε.

Η Λένα κατέβαινε προσεχτικά τις σκάλες καθώς η λάμπα του υπογείου έχει καεί εδώ και μήνες και δεν μερίμνησε να την αλλάξει.

Το διαμερισματάκι της είναι ένα αχούρι,δεν έχει παράθυρα όμως η Λένα έχει σχεδιάσει στους τοίχους έτσι ώστε να σπάει η μονοτονία.

Τα έπιπλα που πλαισιώνουν το χώρο περιορίζονται μόνο στα βασικά.

Η Λένα όμως δεν παραπονιέται.

Ήταν ότι καλύτερο μπόρεσε να βρεί τότε που την απαρνήθηκε η μάνα της .

Εξάλλου ο χώρος αυτός είναι προσωρινός ,σύντομα θα αποταμιεύσει αρκετά χρήματα και θα μετακομίσει σε ένα καλύτερο διαμέρισμα. Τουλάχιστον αυτό ελπίζει.

Το εξαντλημένο κορίτσι έβγαλε βιαστικά τα ρούχα του ,φόρεσε τις πυτζάμες του και βυθίστηκε μέσα στο μαλακό της στρώμα.

Ο ύπνος την παρέσυρε αμέσως.