Ο Ωκεανός μου

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8

-"Στρίψε αριστερά και φτάσαμε !" έδωσε την τελευταία οδηγία ενθουσιασμένη η Λένα.

-"Μάλιστα δεσποινίς...Πρώτη φορά έρχομαι σ'αυτά τα μέρη..." είπε προβληματισμένος ο Άγγελος.

-"Εγώ από την άλλη συχνάζω εδώ. Εμπιστεύσου με." απάντησε η Λένα και κατέβηκε από το αμάξι.

Καθώς προχωρούσαν ένας ρακένδυτος άνδρας τους πλησίασε. Οι γροθιές του Άγγελου σφίχτηκαν και το βλέμμα του έγινε απειλητικό,το σώμα του βρέθηκε αμέσως μπροστά από τη Λένα.

Η Λένα προσπέρασε τον Άγγελο και βρέθηκε μπροστά από τον βρώμικο ηλικιωμένο άνδρα.

-"Καιρό έχουμε να σε δούμε μικρή μου ηλιαχτίδα !" είπε ο άνδρας και χαμογέλασε πλατιά.

-"Ναι ,προέκυψαν πολλά προβλήματα όμως θα επανορθώσω"απάντησε η Λένα και του έδωσε πενήντα ευρώ.

-"Όπως πάντα γενναιόδωρη,δίνεις από το έλλειμμα σου..Θα προσεύχομαι για σένα Λένα." είπε και εξαφανίστηκε στη στιγμή.

Ο Άγγελος παρακουλούθησε άναυδος τη σκηνή.

-"Λοιπόν..πάμε;" τον παρότρυνε η Λένα να προχωρήσει.

Μπροστά τους βρισκόταν ένα εστιατόριο,κατασκευασμένο εξ'ολοκλήρου από ξύλο,ο χώρος μέσα ήταν οικείος και ζεστός.

Στην άκρη βρισκόταν και ένα μπιλιάρδο,οι τοίχοι ήταν διακοσμημένοι με διάφορα όργανα μουσικής όπως κιθάρες και τρομπέτες.

Η Λένα οδήγησε τον Άγγελο σ'ένα τραπέζι μακριά από τον κόσμο για να μπορέσουν να μιλήσουν ήσυχοι.

-"Περίεργη επιλογή για πρώτο ραντεβού.Την άλλη φορά θα διαλέξω εγώ το μέρος." μονολόγησε ο Άγγελος.

-"Μπορεί να μην υπάρξει άλλη φορά.Άλλωστε δεν έχει σημασία πού βρίσκεσαι αλλά με ποιόν." είπε αδύναμα η Λένα καθώς περιεργαζόταν το μενού.

-"Δηλαδή,δε σκοπεύεις να με αποκαταστήσεις;Θα με εκθέσεις και έπειτα θα με εγκαταλείψεις;" ρώτησε δήθεν θιγμένος ο Άγγελος.

-"Ω λυπάμαι,μήπως αυτό είναι και το δικό σου σχέδιο;" απάντησε με το ίδιο ύφος όμως στη δική της ερώτηση κρυβόταν και η αλήθεια.

Ο Άγγελος χαμήλωσε το βλέμμα,ένιωσε άβολα με το παιχνιδάκι τους.Χρησιμοποιούσε τις γυναίκες σαν τα ξεσκονόπανα.Τη μια μετά την άλλη.Γι'αυτόν η σύνδεση ήταν μόνο σωματική,απολάμβανε τη σαρκική ηδονή που του πρόσφεραν,ποτέ δεν κυνήγησε κάτι παραπάνω.