Ο Ωκεανός μου

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10

Η Λένα τον κοίταξε για ακόμη μια φορά στα μάτια.

Αντικρύζοντας τον ένιωθε ότι είχε απέναντι της έναν από τους πιο πολύτιμους πίνακες που υπήρξε ποτέ στη γη.

Ο Άγγελος καθόταν χαλαρός,αστειευόταν διαρκώς,κουνούσε ασύστολα τα χέρια του ρυθμικά καθώς εξιστορούσε γελοίες μα συνάμα ενδιαφέρουσες ιστορίες από τα ταξίδια του τόσο εντός όσο και εκτός Ευρώπης.Έδειχνε ενθουσιασμένος,γεμάτος ζωντάνια.Πρώτη φορά συμπεριφερόταν έτσι όπως αρμόζει σ'ένα άτομο της ηλικίας του.

-''Φτάνει πια,είμαι σίγουρη ότι βαρέθηκες ν'ακούς για τη βαρετή ζωή μου.Θέλω να μάθω για σένα.'' είπε ο Άγγελος παίρνοντας το ποτήρι με το κρασί στο χέρι του.

Η Λένα χαμογέλασε και κοίταξε προς τη θάλασσα,αν και ήταν σκοτεινά μπορούσες να διακρίνεις το κύμα που έσκαγε στην άμμο.

-''Πίστευα ότι ξέρεις ήδη τα πάντα για μένα.Μάλλον δεν έκανες και τόσο καλή έρευνα.'' απάντησε η Λένα περιπαικτικά.

-''Υπάρχουν πράγματα που θέλω εσύ να μου τα περιγράψεις.Άλλωστε όλα είναι υποκειμενικά.Αυτό που για σένα θεωρείται κόλαση,για κάποιον ίσως είναι ο παράδεισος.''

-''Ισως.'' είπε εκείνη προσπαθώντας να αποφύγει αυτή την άβολη συζήτηση.

-''Λοιπόν,ποιά είναι η δική σου ιστορία Λένα Γιαννοπούλου ?'' την προκάλεσε εκείνος.

-''Σκέτο Λένα.Δεν έχω επίθετο.'' απάντησε και το βλέμμα της έπαψε να είναι γλυκό.

Κανένας από τους δυό δεν είπε τίποτα για τα επόμενα λεπτά,μονάχα κοιτάζονταν επίμονα.Υπήρχε μια ένταση μεταξύ τους,δεν είχαν κάτι να χωρίσουν ,παράμονο να μοιραστούν.

Τη σιωπή έσπασε πρώτη η Λένα.Αποφάσισε να μοιραστεί μαζί του τη δική της ιστορία.Ίσως τελικά να της έκανε καλό.

Ποτέ δε μίλησε για τα βιώματα της,μονάχα η Μένια τη γνώριζε τόσο καλά.

-''Εντάξει λοιπόν.'' είπε και ήπιε μια γερή γουλιά κρασί.''Όταν ήμουν μικρή ζούσα μια ονειρεμένη ζωή.Είχα τους γονείς μου,το δωμάτιο μου,το ζεστό μου κρεβάτι,είχα συναισθήματα.Μια μέρα όμως οι γονείς που ανακάλυψαν πως δε με αγαπούσαν πια.Πρώτος με απαρνήθηκε ο πατέρας μου και μετά από μερικά από μερικά χρόνια η μητέρα μου.Τώρα και οι δυό τους έχουν νέες οικογένειες κι εγώ παλεύω να επιβιώσω.Ορίστε,αυτή είναι η ιστορία της ρακένδυτης Λένας.'' ολοκλήρωσε και απέφυγε να τον κοιτάξει στα μάτια.