Ο Ωκεανός μου

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7

Η Λένα ξεκλείδωσε την πόρτα του διαμερίσματος της,πέταξε τα κλειδιά πάνω στο τραπέζι και έπειτα έπεσε με ορμή στον καναπέ.

Δεν ήταν λυπημένη,ένιωθε το απόλυτο κενό.Οι φόβοι της επαληθεύτηκαν.

Τόσο καιρό βαθιά μέσα της αρνιόταν την αλήθεια. Ευχόταν ότι μια μέρα θα είχε και αυτή ανθρώπους για να στηριχτεί σε αυτούς.

Πλέον ήξερε πως ήταν μια ονειροπόλα που πετούσε ανάμεσα στα σύννεφα της ουτοπίας.

Κοιτούσε επί ώρες το ταβάνι...όλα αυτά τα γιατί και τα πώς τη βασάνιζαν ανελέητα.

Είχε έναν κόμπο στο λαιμό και έναν πόνο στο στήθος.

'Το γελοίο στην υπόθεση είναι ότι αυτοί δε με σκέφτονται καν,ενώ εγώ κάθομαι εδώ και μιζεριάζω..Όχι πια όμως.Να πάνε στο διάολο και οι δυό τους ! Εκεί ανήκουν άλλωστε !' σκέφτηκε και στάθηκε στα πόδια της.

Μόλις ο Μπλού πρόσεξε ότι σηκώθηκε την πλησίασε και άρχισε να κουνά την ουρά του.

"Όχι τώρα αγόρι μου.Όχι άλλη βόλτα για σήμερα."

Η Λένα άνοιξε το ψυγείο και πήρε μια μπύρα. Αναστέναξε για τελευταία φορά.Κοίταξε μελαγχολικά το διαμέρισμα της. Είχε βαρεθεί τη μοναξιά και το μέρος αυτό ήταν ένα αχούρι. Χαμογέλασε καθώς θυμήθηκε ότι ήταν ευλογημένη που είχε έστω μια στέγη πάνω από το κεφάλι της.

Ήπιε μια ακόμη γουλιά από την μπύρα της και κάθισε στον καναπέ ανάβοντας την τηλεόραση.Κάθισε αναπαυτικά έχοντας ως συντροφιά τον πιστό της φίλο.

'Ωραία,μια κωμωδία,τι ειρωνεία' είπε χαιδεύοντας τον Μπλού.

Η Λένα άρχισε να παραπονιέται μόλις άκουσε το κουδούνι,δεν ήθελε να σηκωθεί ούτε και να δεί κανέναν.

Κατευθύνθηκε προς την πόρτα και ανοίγοντας την ξαφνιάστηκε.

-"Τί κάνεις εσύ εδώ;" τον ρωτά αποσυντονισμένη.

-" Δεν είσαι ιδιαίτερα επιμελής έτσι ;"τη ρωτά χαμογελώντας πλατιά,φανερά ικανοποιημένος που τη βλέπει.

Τα μάτια της Λένας αρχικά γούρλωσαν,κοίταξε το ρολόι του τοίχου.Πήγε κιόλας εννιά...

-"Δεν έχω όρεξη για ραντεβού.Σου είπα ήδη Άγγελε πως εγώ δεν είμαι αυτό που ψάχνεις,μη χάνεις το χρόνο σου "απάντησε κοιτώντας τον κατάματα με τα τεράστια πράσινα μάτια της.Ήταν πανέμορφη κάθε στιγμή της ημέρας,δε χρειαζόταν καν να προσπαθήσει,ό,τι και να φορούσε πάνω της έδειχνε σαν ρούχο υψηλής ραπτικής.