NASİP

B/5

Hayatım baştan aşağıya değişmişti. Bir anda evlenmiştim. Benden nefret eden,beni istemeyen bir kocam vardı. Yetmezmiş gibi babam bu adamla beni zorla evlendirmemiş gibi bugün gelmiş beni almak istediğini söylemişti. Şaka gibiydi.

Karşımda duran adamsa beni resmen oyuncak gibi kullanıyordu. O istediğinde ayrı odalarda kalacağız ama aynı zamanda keyfi gelince de aynı oda da kalacağız. Yok ya...?

Aslında annem her ne olursa olsun, kocan sana nasıl davranırsa davransın her istediğini yapmalısın derdi. Ama babam hiçbir zaman anneme kötü davranmamış bir dediğini iki etmemişti.

Bizim evde her zaman annem ve babam ortak karar alırdı. Mesela abim yurt dışına çıkacağı zaman tek başına karar almamıstı. Önce babama sormuştu, 'gidebilir miyim?' Diye babam ise cevap vermeyip anneme sormuştu. Annem de nekadar istemese de kariyeri için izin vermişti.

Aynı şekilde ablam evleneceği zaman istemeye geldikleri akşam babam anneme 1 saat öncesinden sormuştu. Oysa benim istememde... değil annemin lafına benim yalvarmalarıma bile kulak tıkamıştı. Ne olduysa artık bugün gelmiş 'gidiyoruz' diyor. Hem Allah katında hemde resmi makamlarda evli olduğum adamın evinden almak istiyor beni.

Ah tabi birde çok sevgili kocam var. Bir aşık edasıyla gelmiş babama, 'Karımı alamazsınız.' Demişti. Onu buna iten şeyi deli gibi merak ediyordum aslında. Neden şuan bana 'hatta aynı odada kalacağız.' Demişti.

Düşüncelerime ara verip benden tepki bekleyen kocama baktım. Başımı olumsuz anlamda salladım. "İstemiyorum." Dedim. Delici bakışlarını gözlerime sabitleyip, "Fikrini sormadım." Dedi. Başımı salladım. "Fikrimin sorulmadığının farkındayım. Aynen evlenirken sorulmadığı gibi." Diyerek yerimden kalktım.

Cevap vermesine fırsat vermeden odama girip kendimi yatağıma attım.

-Yazardan -

Genç adam giden küçük kızın ardından gülümseyerek baktı. Bu kız gerçekten çok küçüktü. Gülümsediğini farkedince hemen yüzünü düzeltti.

Tabiki karısı istedi diye kararından vazgeçecek değildi. Sadece bir yarım saat daha bekleyecekti okadar. Ayaklarını koltuğa uzatıp televizyonunu kaldığı yerden izlemeye devam etti.

(40 dakika sonra)

Genç adam kolundaki saatine bakıp, beklediği saati bile geçtiğini görünce yerinden kalktı. Televizyonu kapatıp salonun kapısını çekerek çıktı. Karısının odasının önüne gelince hiç tereddüt etmeden kapıyı açıp içeri girdi.

Yaklaşık bir saat önce de girmişti bu odaya ve yine aynı manzarayı görmüştü. Yatağın yanına gidip yorgan kaldırıp herhangi bir ikilem yaşamadan karısını kucağına aldı. Ardından yan oda olan kendi odasına geçip önce karısını yatırıp ardından üzerini değişip kendi de yattı.

Kim daha inatçıymış gör bakalım Elvin hanım!

•••

Genç kız yükselen zil sesiyle yüzünü buruşturdu. İyi de bu onun telefonu değildi ki! İstemeye istemeye gözlerini açtığında gördüğü mobilyalar ile küçük bir sol geçirdi. Burası onun odası değildi.

Yerinden kalkmak istedi ama belinde olan kollar ona engel oldu. Korkarak yanına baktığında engel olamadığı çığlığı odayı doldurdu.

Demir ise sanki birisi kafasına balyozla vurmuş gibi yataktan fırladı. Çığlık atan karısına birşey oldu sanmıştı ama bakınca şaşkınlığı dışında hersey normal görünüyordu.

Elvin eliyle başını yokladığında yine açık olduğunu anladı. Hiçbirşey demeden hızlıca kendi odasına geçti. Gözyaşları çoktan firar etmeye başlamıştı. Kapıyı kilitleyecekti ki bir anda açıldı.