Seventeen

30 1 0
                                    

SASHA

Tulala ako habang nakatingin sa picture ng fiance ko sa desk ko. Hindi mag sink in sa utak ko ang sinabi ni Kent sakin. Bakit? Paano? Kelan? Napakaraming bakit at tanong ang gusto kong ibato sakanya. Pero after nyang sabihin yun nawala na ako sa focus at nagsabi na lang ako na susunod na kami mag usap. He just give me a smile at sabi nya na hindi daw sya nagmamadali. It takes time daw at handa daw syang maghintay.

And I was like, what the hell? May lalaki ba talagang ganon? I was taken a back. Ni hindi ko alam kung anong irereact ko sakanya. Kahit nung nagpaalam sya na aalis na sya, nanatili lang akong nakatayo at nakatingin sakanya habang naglalakad palayo.

Ang gulo gulo. Ang gulo ng utak ko sing gulo ng mga files na nasa table ko na napag halo halo ko na dahil sa dami ng nasa isip ko. Im a mess right now. Nadagdagan pa ni Kent na nagtapat ng feelings nya sakin at si Venice na ex pala ni Kent.

Babe, I dont know what to do. Im not sure if I can have a new relationship with someone else. Babe please help me. Im lost. Bakit kasi iniwan mo agad ako. Di ko alam kung kaya kitang palitan agan. It was so soon. Ani ng isip ko habang hawak ang picture framr ni Thirdy.

"Penny for your thoughts" halos mapatalon ako sa gulat ng makita ko ang unexpected guest ko. He chuckled ng makita na gulat na gulat ako.

"Wag ka ngang nanggugulat." ani ko dito in a heavy voice. Tumawa na naman sya.

"Hey, hindi kita ginugulat noh. I knocked. Two times. Tulala ka lang talaga." napakunot ang noo ko. Ganon ba talaga ako ka spaced out at kahit ang katok ng lalaking to ay di ko narinig.

"What brings you here?" Tanong ko kay Rave. Umupo sya sa harapan ng table ko.

"Well, my dad wants to have dinner with you. Getting to know each other. Alam mo naman si dad sa sobrang strict he wants to know you a lot more." di ko masyadong maintindihan ang sinabi nya basta ang alam ko nag yayaya ang daddy nya na mag dinner ko. Tumatango lang ako sakanya.

"So? What do you think?" he was looking at  me. Ano daw? Think about what daw?

"About what?" ulit ko dito. He laughed in disbelief.

"My God, Sash, your really not listening." medyo napahiya ako. Bakit ba kasi hindi mawala sa isip ko ang mga nangyari kanina sa cafeteria?

"C'mon, you can tell me. I know I can keep up." mataman lang akong nakatingin sakanya. Should I really tell him. I sigh. Okay maybe I should really give a try. Wala din naman akong ibang mapagsasabihan dahil I doubt kung masasabi ko ko din to kay Abi.

"Okay. Well, I just, ahmmm. I dont know. Maybe it will sound lame but I just really dont know what to do. Someone likes me and I dont know kung anong gagawin ko or sasabihin ko sakanya." Rave was looking at me with a disbelief.

"My God, is that all? Whats wrong if someones liking you?" napasandal ako sa swival chair ko.

"Ang hirap kaya. His been my friend for a quiet sometime now and I really enjoy his company. He makes me feel like Im not alone. And Im happy." nag aantay sya ng susunod kong sasabihin. Napataas ang kilay ko.

"Im happy that he is my friend. T-thats all." dugtong ko dito. Napailing si Rave at tumayo.

"He likes you and your crazily thinking about it. Like, hello, hindi mo naman dapat pinoproblema yung mga ganyang bagay." napasapo ako sa ulo ko.

"It's not just liking. He said his in love with me." pabulong kong saad.

"You like him?" I was taken a back. Do I like him? Well, yes. Because his my friend.

"See. That's the problem, Sash. You cant deny it. You also like him. Whats stopping you?" I sigh.

"Its just a year, Rave. Halos isang taon pa lang ng mawala ang fiance ko. Im not yet ready for another commitment." sagot ko dito.

"Kung hindi ka pa ready, hindi ka dapat namomroblema ngayon. And as youve said, its been a year. And I know Thirdy would love to see you happy. Humihingi ba agad ng sagot yung nagtapat sayo?" umiling ako sakanya.

"Then think about it. Sooner or later marerealize mo din yan. Time will come na magkakaron ka din ng someone. Is it okay with you na di mo ittry kung mag cclick kayo. What if he is the one for you. Magsisisi ka na lang sa huli na bakit di mo tinry nung may chance ka pa. We dont live that long, Sash. Just think about it." he gave me the most sweetest smile Ive ever seen.

"See you later. At bistro. Manong Caloy will pick you up. Dad and I will be waiting for you." He waved goodbye.

"Rave, wait." tumingin sya sakin ng nakangiti. Wow, I cant believe na may sense din naman palang kausap ang isang to kapag seryoso ang usapan. Nginitian ko sya.

"Thank you, Rave. Your words of wisdom means a lot to me. Salamat." and a sincere smile came by me again. Biglang nag iwas si Rave ng tingin at napansin ko ang pamumula nya.

"Hey are you okay?" bigla akong nag alala sakanya. Agad ko syang nilapitan pero sumenyas sya sakin na wag akong lumapit.

"I-Im okay. Ahmmm naalala ko na may nakaen ako na allergic ako." nauutal utal pa sya.

"I have to go. See you later." nagmamadali syang lumabas ng office ko. Kinabahan naman ako kasi biglaan na ang syang namula. Napailing na lang ako. Kinuha ko ang cellphone ko at tinext ko si Rave na uminom ng anti histamine. Mamaya di sya sumipot sa dinner. Ayokong daddy nya lang ang makakasabay ko. Di pa ako ganon ka  kampante sa presence ng father nya.

Biglang tumunog ang cellphone ko. Siguro sumagot si Rave sa text ko.

I hope your not mad. I promise Ill wait whatever it takes kahit gaano katagal. Im on my way to Houston. Ill give you a ring when I get there, and I hope sagutin mo.

Kinabog na naman ang puso ko. Bakit ganito? Bakit parang di ako mapakali pag nag tetext si Kent sakin.

Ayoko din kasi agad na bigyan ng label yung nararamdaman ko na to. Baka kasi naging kampante lang ako dahil lagi kaming magkasama, magkausap at magka text. Isa pa, mahal ko si Thirdy at di ko alam kung kaya kong magmahal ng iba maliban sakanya.

Napasapo ako sa ulo ko na bahagyang kumirot. Ang sakit sa ulo mag isip. Bigla pumasok sa isip ko si Venice.

Si Venice. Na naging kaibigan ko na. Na ex ni Kent. At sobrang mahal na mahal ni Venice si Kent. At si Kent?? Ako ang gusto.

Lalong sumakit ang ulo ko. Jusko. Ano bang nangyayari sakin?

Ayokong mawala ang friendship namin ni Kent. At ayoko din mawala si Kent.

Dahil kaibigan ko din si Kent. Pero paano ba ang gagawin ko? Nagulat ako nang magvibrate ang cellphone ko. Si Venice..

Shes calling....

Itutuloy.........





My Greatest DownfallTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon