Unofficial Couples Ü

(More or less) Four years ago...

(More or less) Four years ago...

 “Hello!”  Tinabihan ni Trixie si Jerald sa hagdanan ng school nila kung saan lagi itong naka’tambay tuwing break time.

 “Oh, ikaw pala. Hi!”  Masiglang bati rin ni Jerald kay Trixie.

 “Si Francene kasi may pinasasabi.”  Diretsong sabi ni Trixie ang kanayang pakay kay Jerald.

 “Ahh ano daw ‘yun?”  Tanong naman ni Jerald.

 “Hindi daw nya sinasadyang gawin ‘yun.”  Blankong sagot ni Trixie kay Jerald.

 “Ahh ganun ba...”  Halatang hindi interesado si Jerald sa sinabi ni Trixie.

 “Hindi ka naniniwala?”  Agad na tanong ni Trixie.

 “Haha. Ewan ko.”  Kibit’balikat na sagot ni Jerald. Nakatingin lang sya sa baba.

 “Bakit? Hindi ba sabi mo gusto mo ang kaibigan ko?”  Straight to the point na sabi ni Trixie.

 “Haha. Oo,”

 “Oh ‘yun naman pala, eh di mag’usap na kay--”

 “Noon.”

 Na’bigla si Trixie pero hindi nya ito pinahalata.

 “Pero ngayon? Ewan ko na. Haha.” Nakatingin pa rin si Jerald sa baba.

 “So you mean dahil sa ginawa nyang ‘yun, na’turn off ka?”  Straight question ni Trixie.

 “Hmm? Ewan ko? Siguro? Hindi? Oo? Ata? Hahaha.”  Halatang pilit ang tawa ni Jerald.

 Tumingin sa harapan si Trixie  “Sabagay, we’re still young to think about it. Haha. Grade 6 palang kami tapos ikaw grade 5 palang. Bata pa nga. Hahaha.”  Sabi ni Trixie.

 Napatingin si Jerald sakanya. At sa ‘di malamang dahilan, nabighani sya sa ngiting lumabas mula sa labi ni Trixie. Napatitig sya dito.

 “Hey Jerald? Okay ka lang?”  Kumakaway’kaway si Trixie sa mukha ni Jerald.

 Nabalik na sa realidad si Jerald  “Ahh ano sorry”  At muli syang tumingin sa ibaba sa kahihiyan.

 “Hahaha. Bakit may dumi ba ako sa mukha?”  Tanong ni Trixie na natatawa.

 “Ahh wala wala. May naisip lang ako.”  Habang nasa ibaba pa rin ang tingin nito.

 “Hahaha. Na ano? Maganda ako?”

 Napatingin si Jerald kay Trixie.

 “Hahahaha! Joke lang! Ano ka ba! Hahaha.”  Marahan nyang hinampas sa balikat si Jerald.

 Hanggang sa kung saan na napunta ang usapan nila. Tungkol sa mga sarili nila, mga favorite stuffs nila, mga dislikes nila, movies, songs, etc. etc.

 “Hahahahaha! Baliw ka rin eh no?”  Naka’hawak pa sa tyan niya si Trixie habang nagsa’salita at tumatawa.

 “Ayan, dapat lagi kang ganyan. Tignan mo, lumalabas ‘yung ka’cutan mo ‘pag masaya ka.”  Naka’ngiting sabi ni Jerald.

 Biglang namula si Trixie at napa’iba ng direksyon ang tingin nito.

 “Haha. You don’t need to be shy. Totoo naman ‘yun.”  Naka’ngiti pa ring sabe nito.

 “Hahaha. Hindi naman ako nahihiya eh. Bleh! Hahaha. Sige, may klase pa ako.”  Tumayo na si Trixie.  “See you around. Bye!”  And then, she flashed a smile.  “Thnak you.”  At tuluyan na syang umalis.

 Naiwan namang dumbfounded at naka’ngiti si Jerald. Sa hindi malamang dahilan ay parang may naramdaman syang hindi maintindihan sa loob loob nya. He seems to be captured.

‘Yun ‘yung kauna-unahang matagal na usapan namin. At doon nag’simula ang lahat...

pero kailangan nyang gumraduate kaya natapos din agad ‘yung ugnayan na ‘yun...

 From: Trixie <3

                Okay lang naman. J Nag’text ka na kasi. :”>

 Napa’ngiti ako sa nabasa kong ‘yun.

 To: Trixie <3

                I miss you. :*

 From: Trixie <3

                Osge. Tutulog na ako. Good night. Sweet dreams. :* IMYtoo.

 To: Trixie <3

                Sige babe. Good night. Dream of me. ILY. :*

 After that, hindi na sya nag’reply. Graduation na nila bukas. She will enter another stage of her life na naman. Hayy. :/ Ang bilis ng araw parang kailan lang nung usapan naming matagal na naging dahilan kung bakit MU kami ngayon tapos ngayon, eto na, hindi na kami schoolmates. Iba na sya ng school na papasukan. Ang layo na sa school namin ngayon. Hindi na nga malapit ang bahay namin, malayo pa ang school namin sa isa’t isa. Hayyys!

Paano na kami? L