Aes.
Andito kami sa paborito kong tambayan. Ewan ko kung bat siya nagaya eh anlamig lamig. Isa pa, hating gabi na.
Pero its fine kasi dahil sa mga kanta kanina andaming ala alang bumabalik hahahah and i wanted to cry badly.
"Aes" he said.
"I wanna be honest" he added. Wag mo muna dagdagan huhuhu naiiyak ako ngayon.
"With what?" Tanong ko.
"I never had a chance to explain everything to you. Para kong inabuso ung lambot ng puso mo. Like, sinaktan na kita ta eto akongayon. Acting like nothing happened in the past" puso ko...
"Past na yun sus. I'm aware naman na may reason kung bakit mo yun ginawa" sabi ko. Honestly i don't want to talk about it. Naiiyak na ko.
"Just let me get of it. Ung konsenya ko pinipilit akong magsalita."
"Just let it go. Ilabas mo lahat ng gusto mong sabihin. Tatanggapin ko hahaha" may pumatak na luha sa mata ko. Nakatingin lang ako sa madilim na sky pero may liwanag at ma kinang dala ng mga tala.
"Unang una, sa pangakong ndi ki natupad. Sorry kasi ndi ko pinanghawakan ung pangakong ako mismo nagbitaw" Pangakong pinanghahawakan ko padin hanggang ngayon.
"Lahat naman nagkakamali eh. You didn't mean it." I said.
"Kung parati nalang akong naghuhugas kamay sa tuwing naiissue tayo" patuloy lang ang pagluha ko. Feel na feel ko lang magdrama. "At ung pagiwan ko ng walang paalam. Kung bigla kong binago ung lahat. Na bestfriends lang naman tayo. Sorry kasi pinamukha kong kalokohan lang lahat ng pinagsamahan natin. Sorry kasi tinawanan ko lang ung care mo para sakin. Naging makasarili ako. Sorry kasi sarili ko lang inisip ko nung time na yon. Sorry dahil nagpadala ako sa takot." Alam kong ndi pa siya tapos magsalita kaya hinintay ko nalang siya.
"Hindi kita iniwan dahil nakuha ko na ang gusto ko sayo. Sana hidi ganun ang inisip mo pero wala kong magagawa. I just came to senses na di pa time. At ayaw kong mali ang isipin mo kaya ndi ako nagexplain. Sobrang gago ko para iwanan ka lalo na't nangako ako pero kasi alam kong ndi ka papayag. Alam kong hahabulin mo ulit ako at sa huling pagkakataon paiyakin ulit kita. Gusto kong bumawi sa lahat ng pagkakamali ko but i wanna take it slowly. Gusto kong tuparin ung pangako ko sayo pero i'm not yet ready. Gusto kong ibalik ung paraan kung pano mo ko pinatawad sa kagaguhan ko. Sobrang lambot ng puso mo. Inabuso ko. Yang kabaitan mo inignore ko. Sa buong buhay ko nagsisisi ako na nahulog ako sayo ndi dahil sa masama kang tao kundi dahil alam kong paiiyakin lang kita. We're 99.9 % opposite. I'm a cold hearted man na sarili lang ang iniisip. Habang ikaw sobrang baba ng self esteem. Kaya ang nangyari, habang tinataas ko sarili ko parang binababa kita lalo. I'm really sorry kasi ndi ko tinignan ung worth mo. sorry talaga." he said. nagpunas ako ng luha. Mygasshhh
"Don't be sorry. Sa totoo lang thankful ako dun eh. Kasi lesson sakin ung pangyayari. Yun ung dahilan kung bakit ako naririto ngayon. Nasaktan man ako atleast, nabago ako. Pero alam mo ba, Sobrang sakit nung ginawa mo sakin" i acted na parang lasing. iyak tawa ako sa pagkukwento. "It was pretty hard to forget those kind of things. Sobrang rupok ko non tas ndi mo ko kinokonsinte na ganun akong klaseng babae. Yung mga araw na natunghayan mo kung pano kita iniyakan habang ikaw tumatawa at nakikipagbiruan lang. Everything Fucked up in my life. The time tgat i decided to suicide but the fact that i'm still holding on to a broken promise. That promise made me into something like this. That's why i'm thankful. That even though its fake atleast now ito na ko. May ipagmamalaki na ako. Sa totoo lang i have tons of manliligaw all over asia. Pero dahil sa Traumatic ako ndi ko alam kung gugustuhin ko pa bang magmahal. Nakakatakot kasi na baka ganun ulit ung mangyari. Natatakot ako na baka sumabak ako ulit sa pagmamahal tas maloko nanaman ako. Nakakagago" i said. Sumandal ako sa balikat niya at hinayaan niya lang ako.
"Aeschylus" he said. Paglipas ng katahimikan ay dinagdagan niya ang sinabi niya. "ayoko sa lahat yung nagpapaasa. Hindi pa natatapos ang sampung taon. Maaari mo bang kong hintayin at pg naitama ko na lahat sa buhay ko babalikan kita" he said.
"Depende sayo yon. Kasi ako, Waiting lang talaga" i said kahit di naman talaga.
"Hindi ko muna sasabihing mahal padin kita pero tutuparin ko ung pangakong binitawan ko"
"Wag mong ituloy kung ndi mo naman talaga ako mahal. Tanggap kong hindi mo tuparin yung pangakong iyon pero yung tutuparin mo para lang magkaroon ng accomplishment sa buhay mo wag nalang. Hindi ko naman hinahangad na tuparin mo eh. Masaya ako sa kung anong meron tayo ngayon. I wanna be with you pero kung sa ganitong status tayo tatagal then fine. Tatanggapin ko. Ang mahalaga makakasama kita at parte ka ng buhay ko"
"Basta maghintay ka." He said. May nilabas siyang box. Hala! Magpopropose na sya?! Joke hahahahha pinahid ko muna luha ko.
Nilabas niya ung moon necklace na naggoglow pa dahil sa madilim na gabi.
"Remember this? I supposed to give you this on feb. 14 2018 kaso nauna na ang revelations kaya ndi natuloy. I kept it at sinabi sa sarili kong ibibigay ko to sayo kahit ndi tayo ang para sa isa't isa. Now, i promise you that i will try to fulfill what i promised 8 years ago" sabi niya at sinuot sakin ung kwintas. Niyakap niya ko pagkatapos at itinaas ang hinliliit niya.
"Pinky swear" i said.
"Salamat babs" he said. Wahhh! Tinawag niya din akong babs! Kaso nagchichill na ko. Ndi kaya ng jacket ko ung lamig.
"Suot mo na toh. Balat kalabaw naman ako" he said. Nagstay pa kami ng kaunti at umalis na din pauwi.
Aasa ako sayo, May tiwala ako. Hindi mo ko bibiguin, Mahal ko...
