Nixon University

XXX: ROLLERCOASTER FEELINGS

Blair's POV

At first I asked myself, should I keep hanging out with these guys? People are now misunderstanding us especially me for hanging out with them. And then I asked myself, "Did I do something wrong? Am I really a whore? But then I thought, "What the fuck did I do? I didn't do anything that will literally make me a whore."

Ang kapal talaga ng mukha ng babaing yon.

Hindi natuloy ang pagka-cutting classes namin dahil nahuli ako ni Josh na wala sa classroom kaya pumasok na lang kami ni Sev kahit gigil na gigil ako kay ate gurl na masama ang tingin sa akin.

"Blair, malapit na ang bakasyon, saan tayo?" Sabi ni Josh na kasama namin ngayon habang kumakain sa school canteen. "Anong oras ba uuwi si Jordan?" Pahabol nya pa. Miss agad si Jordan? Hahaha

"She just texted, they're still at the airport." Sabi naman ni Cason. Ehem.

"How could I forget to text her?" Inis na bulong sakin ni Josh.

"Ewan ko sayo." I laughed.

"Aren't you too close to each other?" Sabat naman ni Jaceton habang nakatingin sa amin ni Josh.

"We're always this close. What's your problem?" Inis na sabi naman ni Josh na nakapagpa-inis rin kay Jaceton.

Jaceton chuckled bitterly, "Problem? I don't have any." Sabi nya habang nakatingin lang sa akin.

"Bakit ka nakatingin sa 'kin? I don't have any problem either. We're always like this everyday. Josh is our best friend."

"Best friend." Ulit ni Jaceton. "Okay, best friend." Sabi nya at sumipsip na lang ulit sa soda na iniinom nya.

"Ano bang problema mo? Pabago-bago ka ng ugali, minsan ang bait mo, minsan ang sungit." Inis na sabi ko at humarap na lang kay Josh na nasa kaliwa ko.

"Wag nyo kong idamay dyan sa problema nyo ha. Wala kong balak sumali sa mga manliligaw ng babaeng to." Masungit na sabi ni Josh at napatingin kay Cason. "Tawagan mo na lang si Jordan para matuwa ako sayo." Sabi ni Josh sa akin sabay abot ng phone nya sa kamay ko. "Sabihin mo may sasabihin ako."

"Hoy, ano ko, utusan mo?" Sabi ko sabay hampas sa braso nya.

"That's what friends are for." Sabi nya at umakbay sa akin. "Libre kitang brownies mamaya." Pahabol nya. Nakakaloka, parang kanina lang daig nya pa si Jordan pag meron. Tapos ngayon biglang bait. Ano bang nangyayari sa mga tao ngayon?

Tinawagan ko na lang si Jordan at sinagot naman niya ito agad.

"Oh, Josh?"

"Bakla, ako to." Sabi ko naman.

"Oh. Balita? Nandito na kami sa airport. Kakarating lang namin. Hinihintay pa yung flight ni Kuya Andrew."

"Talaga? Pakisabi na lang ingat sya." I said and excused myself kila Josh. "Nakakainis, hindi man lang nagpakita si Kuya Andrew sakin. Paglabas ko kaninang umaga, wala na kayo. Bakit kasi di mo ko ginising?"

"Sorry, Blair."

Oh my God. Si Kuya Andrew na pala kausap ko. Bwisit ka Jordan!

"K-Kuya..."

"I'm sorry, di na ako nagpakita. Baka kasi baguhin ko pa ang desisyon ko na lumayo muna. Baka kasi mag-stay pa ko kapag nakita kita."

"Then stay." Mangiyak-ngiyak na sabi ko. "Hindi mo naman kailangang lumayo."

"Kailangan, Blair."