IV OF SPADES Imagines

• Unique •

"Oy, Nikoi!" buksan mo tong pinto kundi gigibain ko to.

Uma-alingawngaw nanaman kasi ang tunog ng kanyang gitara, sa totoo lang kung hindi naman sya pinatatawag ni tita hindi ko sya pipigilan eh. Pero ang sabi kasi nila hindi daw nag umagahan tong lalaking to, it's already past 5 pm nakakulong padin si gago sa kwarto.

"Hoy, isa! wag mong papaabutin ng lima to, hindi na kita kakausapin kahit kailan!" Matapos ang ilang segundo napangiwi ako sa kalabog na narinig, gago talaga.

"Ito na oh, nakabukas na oh? ano ba yon, saka bakit ka nandito?" Sambit nya at nagkamot ng ulo.

"Hoy kapal ng mukha mo ah! di mo ba alam na halos dito na ko patirahin ng mga magulang mo." I laughed.

"Tanga, kumain ka na. bumaba ka na don tara na." I grabbed his hand para sana hilahin sya pababa ng hagdan, instead he pulled me towards his room.

"Ayaaaaw." parang bata talaga tong isang to, eversince we're babies kami na talaga ang magkasama. Naalala ko before, Kinder. Nagkahiwalay kami ng school, hindi siya tumigil kaiiyak kung hindi siya ililipat ng parents nya sa school ko. Isn't he clingy?

"Nikoi, papagalitan tayo pareho nito eh! kung gusto mo mapagalitan bahala ka dyan bababa na ko." Paalis na sana ako nang hilahin nya ako papunta sa kanyang kama at niyakap.

"Ang bigat ng binti mo, Nikoi!" singhal ko sabay hampas sa kanya.

"Away ku." (aray ko) He tends to do this alot when I'm alone with him, he baby talks and pouts as if naman maaawa ako sa kanya.

"Ayoko dito lang tayo, yakapin mo ko."

I sighed, "May problema ka ba?"

I felt him stiffened behind me, "P-pano mo naman nasabi."

"Ako pa ba? baka nakakalimutan mo sino kausap mo?" humarap ako sa kanya at ngumiti, we're now facing each other.

Gwapo talaga nitong kaibigan ko, gago nga lang.

"Kilala kita no, ikaw si Thea. Kaibigan kita mula pagkabata, ayokong mahiwalay sayo sa kahit na anong paraan, our parents wants us to be together, nakahanda na nga yung tickets nati para sa honey moon..." I slapped his cheek lightly.

"Ew, mandiri ka nga sa mga sinasabi mo!" natawa siya ng bahagya at malamnan akong tinignan sa mga mata.

"Di mo ba ko mahal?" My heart skipped a beat.

Unique has always been showy when it comes to his feelings towards me, hindi nya tinatago na mahal niya na ko, hindi lang bilang kaibigan.

But things are so much more complicated than what it seems, hindi pwedeng maging kami nalang basta basta. Meron kaming pagkakaibigan na iniingatan and sobrang natatakot ako na masira ang lahat ng pinagsamahan namin.

"Hindi mo ko mahal?" He tigtened our hug.

"Nikoi naman eh, diba napag usapan na natin to?" Is that sadness on his eyes? "Diba nga iniingatan natin kung anong meron tayo?"

"Bakla ka kasi, Thea."

"Siraulo ka ah!"

"Hindi mo kayang mag take ng risk para sakin, hindi mo kayang gawin yung mga kayang kong gawin para sayo." Bumitiw siya sa pagkakayakap at tumalikod sakin.

"Nikoi, alam mo namang mahal din kita diba?" Kibit balikat lamang ang tangi nyang sagot. "I'm just really scared na baka hindi mag work, okay?"

"Wala kang tiwala sakin, tanga." Sambit niya sabay upo sa kama at kinuha ang mga kamay ko.

"Tangina, Thea. Maniwala ka naman sa kakayahan ko, puta kung gusto mong itali kita sakin ngayon para mawala yang mga iniisip mo na yan, gagawin ko eh!"

"Gago ka talaga, eh hindi naman katiwa-tiwala yang mukha mo eh!" Sinamaan nya ko ng tingin at biglang inilapit ang mukha nya saakin.

"Pa-kiss." Sambit niya, umiling ako at itinulak ang kanyang mukha.

"Kadiwdiw." He laughed as he pulled me up to stand.

"Tara na nga, wala ka namang matinong sasabihin sakin e, kumain na tayo. Saka nalang ulit kita tatanungin pag handa ka na."

"Good, di man kita masagot ngayon. But I promise you this... Sayo lang ako."

"At iyo lang din ako."

Kinurot nya ang aking pisngi, "Mahal kita, Thea."

"Mahal din kita, Nikoi."

xx

Shortyyyy sorry. S/O to Thea Moreno on facebook, thank you for requesting sana magustuhan mo.

(Don't forget to vote ppl.)