IV OF SPADES Imagines

• Zild •

Warning: A little angstyyy.
xx
"Zild ayoko na, I'm so fed up.
Sawang sawa na ko sa ganitong set up, lagi nalang ako yung nag aadjust!
Lagi nalang ako yung naghihintay,
lagi nalang ako yung nangungulila!" Singhal ko habang patuloy na naglalabasan ang luha mula sa aking mga mata.

"Who told you na may karapatan kang makipag hiwalay?" He said slowly walking towards me kasabay non ang pag lakad ko nang paatras, I couldn't do sh*t hanggang sa ma-corner nya ako sa pader.

"Sino? Answer me, (Y/N)."
He whispered to my ears.

Hindi ko na maintindihan kung ano nararamdam ko sa mga sandaling ito, natatakot ako sa kanya pero kasabay nito ang urge para yakapin sya.

"B-bakit? Kailangan pa ba ng permiso mo para makipag hiwalay sayo?" Umiwas ako nang tingin nang mas ilapit nya ang mukha niya saakin.

"Of course, lahat ng bagay na gagawin mo kailangan ng salita ko. Do you understand? Kahit yang pag aattempt mo makipag hiwalay sakin it won't happen til I say so." I shook my head in response.

"That's not how it works, Zildjian." I know he hates it when I call him that.

"It is when you're with me." Nahihibang na sya. I rolled my eyes. "Don't call me that, feeling ko I'm talking to my mom."

Sobrang nahihirapan na ako sa sitwasyon naming dalawa, it's very hard to cope up with him and the changes that we go through every day.

Sobrang dalang nalang naming mag sama, sobrang wala na kaming oras para mag usap.

I even think na hindi na talaga namin kilala ang isa't isa.

Nahihirapan na ko.

Alam kong I'm being selfish dahil hindi ko iniintindi ang nararamdaman nya, pero this is the only way to make things better for the both of us.

"Ayoko na please, just leave me alone!" Itinulak ko sya palayo pero laking gulat ko nang bigla niya akong hinawakan sa leeg at hinalikan ng madiin.

It hurts, nalasahan ko ang likido na nag mula sa aking labi. My lips are freaking bleeding! Pero hindi niya iyon pinansin. Instead inilagay nya ang aking mga kamay sa itaas ng aking ulo.

Nagpumiglas ako at sinubukang tanggalin ang mga kamay ko sa kanyang pagkaka-hawak, he didn't budge at patuloy padin sya sa paghalik sa akin, I feel like I'm drowning in a sea of cold water.

"You're not leaving me okay?!" Sigaw nya habang hingal parin mula sa paghalik. "Hindi mo ko iiwan, I can't do shit knowing na hindi ka na sakin, I'll be damned (Y/N)! Hindi ko kaya."

Dahan dahan kong ipinulupot ang aking mga braso sa kanya, "I'm sorry, Zild." I said crying.

"No baby, you're not leaving. You're not leaving me, right?" He said bawling his eyes out, I giggled, para syang bata.

His big eyes are glowing like stars sa gabing malamig.

Dull yet full of life.

Dahan dahan akong bumitiw sa aming yakap at naglakad patalikod. "I'm sorry." I said as I walked towards the door leaving him behind.

Wag

Please

I love you

Are the only words I heard before closing the door and leaving my everything behind.

xx

Saddd and short HAHAHA

(Don't forget to vote.)