"Baekရေကျောင်းသွားမယ်ဟေ့...."
ပြောရင်းအိမ်ထဲဝင်လာတော့.....
ဟိုငဘတ်ကောင်၏အရိပ်အယောင်တောင်မမြင်ရဧည့်ခန်းထဲ စာထိုင်ဖတ်နေသော....suho hyung
တျောက်သာတွေ့ရသည်"Hyung.....ငဘတ်မ မနိုးသေးဘူးမလား..."
"သိနေရဲ့သားနဲ့မေးနေသေးတယ်chanyeolရယ်"
"သားရေ.....chanyeol....မင်းသူငယ်ချင်းကို သွားနှိုးပေးပါ့လား.....အန်တီမအားလို့"
"Nae......"
ပြောရင်း ငဘတ်အခန်းသို့တတ်လာလိုက်သည်
အရင်နေ့တွေက အိမ်အောက်ကဘဲစောင့်နေခဲ့တာ
ဒီနေ့မှ....လာနှိုးရတာလေ....အခန်းထဲဝင်ဝင်ချင်း...တွေ့ပါပြီ
အိပ်နေတာမှခြေကားယားလက်ကားယားနဲ့အိပ်နေသော
ငဘတ်မ......အနားသို့ ကပ်သွားက
နား အနားသို့ကပ်ပြီး"Byun Baekhyun.....ထတော့လို့ကျောင်းနောက်ကျပြီ......"
မိုင်ကုန်အော်လိုက်တော့ ပြူးတူးပြဲတဲနဲ့နိုးလာတဲ့ငဘတ်
linerမပါသော မျက်စိပေါက်မှေးမှေးတို့ကို ပွတ်သပ်ရင်း."သေမလို့ အာပြဲနဲ့အော်နေတာလား....."
"မင်းကအဲ့လိုမှမနှိုးရင်နိုးမှာမဟုတ်ဘူး..သွား မျက်နှာသွားသစ်တော့"
ပြောလိုက်တော့ မပွင့်သေးတဲ့မျက်လုံးနှစ်လုံးကိုပွတ်သပ်ရင်း
ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားလေရဲ့......
ဟိုကအခန်းထဲဝင်သွားတော့မှဘဲ....ကိုယ့်ရင်ဘက်လေး
ကိုယ်ဖိကာ ခုန်နေသောရင်ဘတ်ထဲနှလုံးသားလေးအား
အုပ်ထားလိုက်မိသည်....အဲ့ငဘတ်ကိုဘယ်အချိန်ထဲရင်ခုန်
သွားမိတာလဲမသိဘူး......သူနဲ့ငိလာတာ၁၂နှစ်လောက်ရှိပြီ
တွေးရင်း.....ပြန့်ကျဲနေသော အိပ်ယာအား....လိုက်သိမ်းနေလိုက်သည်.......ရေချိုးခန်းတံခါးဖွင့်သံနှင့်အတူ ထွက်လာသော baekပုံစံ
ကြောင့်....အသက်ရှုတွေရပ်တန့်ကာ တံတွေးအားဂလုခနဲမျိုချလိုက်မိသည်......."ဟေ့ကောင်....park chanyeol...မင်းငါ့များကြိတ်
ကြိုက်နေတာလား..."
YOU ARE READING
အျဖဴေရာင္စည္း(အဖြူရောင်စည်း){completed}
FanfictionUnicode ကြည့်တော့သာ ကြိုးကမျှင်တယ်ထင်ရတာ အရမ်းခိုင်မာတာဘဲ