တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေသော....အခန်းလေး
ထပ်ရှိ....အခန်းနံပါတ်614Baekတစ်ယောက်.....Yeolမူးလဲကျသွားသည်နှင့်
စိုးရိမ်လွန်ကာ....သူ့အခန်းထဲတွင်ပင်....
ကုတင်တစ်လုံးကို....စီစဉ်ခိုင်းခဲ့တာ..........
ငွေကအရာအားလုံးကိုဖြစ်စေနိုင်တာကြောင့်.....
အခန်းထဲအတူတူထားထားပေးကြသည်........
ဆရာဝန်တွေက....မစိုးရိမ်ရဘူးဆိုပေမဲ့......
ကျွန်တော်သေလောက်အောင်စိုးရိမ်နေရတာ.........
ကိုယ့်ကုတင်မှာတောင်မနေနိုင်ဘဲ...သူ့ကုတင်ဘေးက
ခုံလေးမှာ....ငြိမ်နေခဲ့တာကြာလှပြီရယ်......မျက်လုံးလေးတွေမှိတ်ထားတော့.....မျက်ခွံလေးတွေ
လှလွန်းတယ်......နှာတံထင်းထင်းလေးရော......
နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးရော........Ahk......ငါလောဘများကြီးနေခဲ့လားYeol....
မင်းကိုငါတစ်ယောက်ထဲပိုင်ချင်ခဲ့တာ.........
တိတ်ဆိတ်ကာကြေကွဲနေသော ကျွန်တော့အား
ကြည့်ရင်း.....Kris hyungတစ်ယောက်လဲ
သက်ပြင်းတွေချနေတာ....အကြိမ်ကြိမ်.....Suho hyungကတော့.......အိမ်ပြန်သွားလေရဲ့....
Yeolအိမ်ကိုလည်း စိတ်မပူဖို့သွားပြောပေးတယ်......
"Aham.........Baek...."
တိတ်ဆိတ်နေတဲ့.....ပတ်ဝန်းကျင်ကို
စတင်ဖြိုခွဲလိုက်သူက Kris hyung....Ommလေ သူလဲတိတ်ဆိတ်နေတော့......
ဘယ်နေတတ်မှာတုန်း......"Arr......hyungနားတော့လေ....
ကျွန်တော့ကြောင့်ပင်ပန်းတာတွေများနေပြီ......"တကယ်ပါ.....မနေ့ကတည်းကမနားရသေးသော
Hyungကိုအားနာလှပြီ.........."ကိုယ်မပင်ပန်းပါဘူး ခလေးရယ်......
Baekလေးသာ....အရမ်းပင်ပန်းနေရတာမလား......"နှုတ်ခမ်းလေးကပြုံးမိလျက်သား.........
"ကျွန်တော်က.....နေသားကျနေပြီhyung........"
YOU ARE READING
အျဖဴေရာင္စည္း(အဖြူရောင်စည်း){completed}
FanfictionUnicode ကြည့်တော့သာ ကြိုးကမျှင်တယ်ထင်ရတာ အရမ်းခိုင်မာတာဘဲ