"Baekလေးတို့ သတိရလာပြီလား....."
မျက်ခွံကို ပုတ်ခက်ပုတ်ခက်လုပ်ပြီးနိုးလာသည်နှင့်....
ကြားလိုက်ရတာ Suho hyung၏အသံ........"Hyung ကျွန်တော်ဘာဖြစ်......အ့ နာတာ..."
လှဲနေရာကထလိုက်မိတော့ ဝမ်းဗိုက်ဆီမှ နာကျင်မှုကြောင့်
မျက်နှာကို ရှုံ့တွရင်း..."လှဲနေလေ.....ကလေးရဲ့.....နာနေမှာပေါ့...."
ဝင်ပြောလိုက်သော Kris hyungစကားကြောင့်
လှဲနေရင်း...စိတ်ထဲက တစ်စုံတစ်ယောက်ကိုသတိရသွားတာ
ကြောင့်..."Hyung.....သား...သူငယ်ချင်းတွေရော....."
"ဒီမှာလေ.....hyungတို့နဲ့ကွယ်နေလို့မမြင်ရတာ"
ပြောရင်းဖယ်ပေးလိုက်သော Hyungနှစ်ယောက်ကြောင့်.
ကုတင်ပေါ်တွင်အိပ်ပျော်နေသော
Yeolအား...တွေ့လိုက်ရလေသည်........"Hyungတို့...သူသတိလစ်နေတာလား...."
"မဟုတ်ဘူး.....ဆေးထိုးပြီးမှအိပ်ပျော်သွားတာ...."
နဖူးတွင်ပတ်တီးစည်းထားကြောင့်....
ချုပ်ထားရသည်ဆိုတာတော့ နားလည်လိုက်သည်....မျက်နှာလည်းဖူးယောင်လျက်...နှုတ်ခမ်းနားကကြွဲပဲရာများက
ကျွန်တော့ရင်ဘက်အား တစ်စစီပဲ့ကြွေစေလေသည်.....ညက ရန်ပွဲတွင်တစ်ဖက်က ပစ်မှတ်ထားသူမှာ
မိမိနှင့်D.O.သာဖြစ်သည်......
Yeolကသူတို့နှစ်ယောက်အား...ကာရင်းဖြင့်
ဒဏ်ရာရခြင်းသာ.......D.O. ဟုတ်သားဘဲ...D.O.ရော.......
"Hyung......D.O.ရော..."
"မင်းခြေရင်းကကုတင်မှာလေ...."
ထိန်းထိုင်လိုက်ရင်းကြည့်လိုက်မိတော့....မျက်နှာတွင်
ညိုမဲနေကာ....ကကြီးပုံနှုတ်ခမ်း၏ဘေးတစ်ဖက်တွင်..
ပလာစတာတစ်ခုကိုသေသပ်စွာကပ်ထားလေသည်......"Hyung....သူတို့အားလုံးအခြေအနေကောင်းလား..."
"Omm....ကောင်းပါတယ်...မစိုးရိမ်ရဘူး....
Hyung...စားစရာသွားဝယ်လိုက်ဦးမယ်....
Kris...ငါခဏထားခဲ့မယ်နော်....
အားတော့နာပါတယ်ကွာ......."
VOUS LISEZ
အျဖဴေရာင္စည္း(အဖြူရောင်စည်း){completed}
FanfictionUnicode ကြည့်တော့သာ ကြိုးကမျှင်တယ်ထင်ရတာ အရမ်းခိုင်မာတာဘဲ