part....28

706 47 4
                                    


ရုံးပိတ်​ရက်​မှာ​တော့ ....လာလည်​နေကျအချိန်​တွင်​
​ရောက်​မလာ​သေး​သော Chanကို
​မျှော်​ရင်း စိတ်​မရှည်​တာ​ကြောင့်​
တစ်​ဖက်​ခြံကူးလာလိုက်​လေသည်​.......

"Ommanie...Chan​ရော......."

"အခန်းထဲမှာ​Baek​လေး​ရေ.....
မိုးလင်းကထဲက ဆင်းမလာ​သေးတာ......"

"သား တတ်​သွားမယ်​နော်​......"

"အမ​လေး......​ပြောစရာလို​သေးလို့လား.....
သွား......သွား........"

​လှေကားက​နေ တတ်​သွားလိုက်​ကာ
ဟ​နေ​သော အခန်းတံခါးက​နေ​ခြေသံဖွဝင်​လိုက်​တော့
အခန်းတံခါးကို​ကျော​ပေးလျက်​
အလုပ်​စားပွဲတွင်​ထိုင်​နေ​သောသူ

စ​နောက်​ဖို့အတွက်​..​ရှေ့သို့​ခြေလှမ်းပြင်​လိုက်​စဉ်​
ရုတ်​တရက်​ထွက်​လာ​သော အသံ​ကြောင့်​
​ခေတ္တရပ်​တန့်​သွားခဲ့ရ​လေသည်​......

"Hello.......noona.....
ခုနက​ဘေလ်​ကုန်​သွားလို့ဗျ......."

​သြော်​ဒါဆို ခုနကဝင်​လာချင်း နားနားက​နေချလိုက်​တာက
ဖုန်း​ပြောရင်း​ဘေလ်​ကုန်​သွားလို့​ပေါ့......

"......."

"ဟုတ်​.....noonaကိုဘဲ
အားကိုးပါတယ်......လိုတာရှိရင်​လဲ​ပြောပါခင်​ဗျ....."

"......."

"မဟုတ်​တာ....အားနာစရာမလိုပါဘူး
ကျွန်​တော်​က​တောင်​အားနာရမှာပါ......."

"........."

"ဟုတ်​ကဲ့....ဒါဆို အနားယူပါဦး​နော်​......
ကျွန်​တော်​ဖုန်းချလိုက်​ပြီ......"

ဖုန်းချလိုက်​ခြင်းပြီး......သက်​ပြင်းရှည်​တစ်​ခုကို
​လေး​လေးပင်​ပင်​ချလိုက်​သော
ကျွန်​တော့Chanတွင်​ဘာ​တွေစိုးရိမ်​သောက
ရှိ​နေပါသနည်း..............

အ​တွေး​တွေ​ပေါင်းစုံ​လျှောက်​တွေး​နေတာ​ကြောင့်​
Chanကို ကျွန်​တော်​ရောက်​နေတာပင်​
အသိမ​ပေးမိ​ပေ.......

စားပွဲ​ပေါ်က နှစ်​ယောက်​တွဲရိုက်​ထားတဲ့ပုံ​လေးထဲက
ကျွန်​တော့မျက်​နှာနားကို လက်​လေးနဲ့ထိ​တွေ့​နေ​သော
Chan​ကြောင့်​အပြုံးတို့က ဖြစ်​ထွန်းရ​သေးသည်​...

ရုတ်​တရက်​လှည့်​ထလာ​သောChanသည်​
ကျွန်​တော့ကို ဘွားခနဲ​တွေ့လို့ရ​သောအခါ
လန့်​သွား​လေသည်​.....

"ဟို......Baek.......ဘယ်​အချိန်​ကတည်းက
​ရောက်​နေတာလဲ......"

"မင်းဖုန်းစ​ပြောကတည်းဘဲ......."

ပျက်​စီးသွား​လေ​သော မျက်​နှာသည်​
ဟန်​မ​ဆောင်​တတ်​သူပီပီ ဖုံးဖိမရစွာ​ပေါ်လာသည်​

​သြော်​Chanရယ်​ငါကမသိချင်​ယောင
်​ဆောင်​နေတာ​တောင်​မင်းကမလိမ်​တတ်​ပါ့လား........

"ငါ​ရောက်​လာတာ မင်းဆီကို​ဖုန်းဝင်​လာမှပါ....."

ပြုံးသွား​သော မျက်​နှာ​လေးက
အခုမှ စိတ်​ချသွားဟန်​ဖြင့်​........

"အလုပ်​ကိစ္စပါ.....ဒီတစ်​ခေါက်​က
နိုင်​ငံခြားကလူ​တွေ​လေ ရင်းနှီးမြှုပ်​နှံတဲ့
လုပ်​ငန်းရှင်​က အမျိူးသမီး......"

ရိုက်​စစ်​စရာမလိုဘဲ စကား​တွေ တရစပ်​ပြော​နေသူအား
အပြုံးသာပြုံးပြလိုက်​မိသည်​.....

"မင်းကိုငါက​မေး​နေလို့လား......."

"မင်းများ သိချင်​မလားလို့​လေ......."

"မသိချင်​ဘူး.....Chan.....
ငါမင်းကိုယုံတယ်​လေ............."

ထိုစကား​ပြောလိုက်​သောအခါတွင်​တော့
အပြုံးတို့က​မှေးမှိန်​သွားခဲ့​လေပြီ.....

"Baek.......ကိုယ်​တို့ မြန်​မြန်​လက်​ထပ်​ကြရ​အောင်​လား."

"ငါလည်းစိတ်​ကူးထားပါတယ်​.....ကဲထားပါ....
မင်း ငါ့ဆီမလာလို့ လာလည်​တာ....😒"

"လာ.....​အောက်​သွားကြရ​အောင်​......"

Chanရယ်​....မင်း​ပြောတဲ့
လုပ်​ငန်းရှင်​လအမျိူးသမီးဆိုတာ
Suho hyungတို့​ဆေးရုံက
Hyungရဲ့စီနီယာအမဆိုတာကို
ငါစုံစမ်းပြီးပြီဆိုရင်​မင်းဘာအ​ကြောင်းပြချက်​ပေးမှာလဲ....

မင်းလှမ်း​နေတဲ့​ခြေလှမ်းအားလုံးကို
ငါသိ​နေတာမို့.......ဘာအ​ကြောင်းပြချက်​မှမ​ပေးဘဲ
ဒီတိုင်း​လေးဘဲ ဆက်​ဂရုစိုက်​နေ​ပေးပါ့လားကွာ....

မင်းဖွင့်​ပြောလာတဲ့တစ်​နေ့ကျရင်​တော့
ငါတည်​တည်​ငြိမ်​ငြိမ်​နဲ့ အ​ကောင်းဆုံးဖြစ်​အောင်​
​ကျော်​ဖြတ်​ချင်​တာမို့.....ဒီတိုင်း​လေးဘဲ
ဆက်​ဂရုစိုက်​နေ​ပေးပါ.................


°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°

အပ်​ပုဒိတ်​လာပါပြီ.....:-)
​နောက်​ကျသွားလားအသဲတို့

အျဖဴ​ေရာင္​စည္​း(အဖြူရောင်စည်း){completed}Donde viven las historias. Descúbrelo ahora