(Bir >kız ve bir -erkek yüz yüze geliyorlar ve gözlerinin içine derin derin bakıyorlar.)
-Çok şükür! Ne zamandan beri bu anı bekliyordum.
>Gitmemi mi istiyorsun?
-Hayır! Aklına nasıl böyle şeyler gelebilir? Sadece düşüncesi beni ürpertiyor.
>Beni seviyor musun?
-Tabiki! Her günün sabahından akşamına kadar.
>Beni hiç aldattın mı?
-Hayır! Asla, neden soruyorsun?
>Beni öpmek istiyor musun?
-Evet, ihtiyac duyduğum her an.
>Aklından hiç beni dövmek istediğin geçiyor mu?
-Sen kafayı mı yedin? Nasıl biri olduğumu biliyorsun.
>Sana güvene bilir miyim?
-Evet.
>Sevgilim...
Her zaman üst satırdan alt satıra kadar okuruz, doğru, çünkü hayat böyle öğretti ama hiç alt satırdan başlayıp üst satıra kadar okumayı denediniz mi? Hayatın öğrettiği gibi değilde, kendiniz kendinize birşey öğretmiş gibi? Bence şu an deneyin çünkü herşey gördüğünüz gibi değil aslında.
Yani 'sevgilim' kısmımdan başlayarak yukarı doğru okuyun.
Çünkü asıl gerçek: ay dünyanın etrafında dönüyor, dünya güneşin etrafında dönüyor ve güneş ise dünyanın veya ayın etrafında dönmüyor, o kendi etrafında ve galaksi merkezi etrafında dönüyor. Gerçekler değiştirilmez.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Beni sevme, Bizi sev
FantasiInsanlar yürürken tüm korkularını arkasına bırakır, özellikle gece, asla geriye bakmaz çünkü ardına baktığı an ne ile yüzleşeceğini bilmiyor. Bazen de durur, yoluna devam etmez çünkü aklına gelir, yüzünü çevirdiği an korktuğu herşey gözünün önünden...
